“Noraino da Jesus Norbait bizirik zuen bizitzan? Zer leku du zuen bizitzan? (…) Isilune luzea egiten da eta Joanek jarraitzen du: “Guretzat, garrantzitsuena Jesus zen, egunero bere hitzak, bere ekintzak, bere motibazioak… gogoratuz bizi ginen. Bizia ematen zigun Bizi horrengandik bizi ginen.”

Eta Jesusek zera gogorarazten dit: “Bizi izan ezazu elkartea, izan ezazu zailtasunak partekatzeko leku bat, non nekaldiak atsedendu, non bizi izandakoa ospatu, eta zaindu ezazu elkartea.”

Berarekiko harremanetan, bere presentzia (Berpiztuaren Espiritua), ez da bitxia gure izatearekin ez zihoan ausardia edo gugan ohikoa ez den gaitzaren aurka borrokatzeko gaitasuna sumatu izana, barkatzeko gaitasuna, gurea ez zena. Izan ere, bere Bizitza gure bizitza izaten hasia da.

“Izan dadila argia, egin dadila argia pertsona hautsiengan” esaten jarraitzen duen Jainkoarekin bat egiten dut, eta pertsona horiengan sorkuntza berri bat hasten dela ohartzen naiz, hainbeste sufritu duten horiengan, beren munduan sartuta daudenengan, bertatik irteteko gaitasunik gabe, entzuteko aukerarik gabe, bake apur bat besterik nahi ez dutelarik…

Jesusengandik hurbil nagoela, dena galtzen ari dela ohartzen naiz: duintasuna, ohorea, zeregina, ospea… baita bere arropak ere. Egoera horretan kendu ezin dioten bakarra maitatzeko eta barkatzeko ahalmena da. Bere Aitari guztiz lotua, konektatua sentitzen dut, eta “zurekin zera ikasi nahi dut, egiazko haurridetasuna bultzatzeko gauza asko galtzeko baliagarri egoten.”

Kaltegile gisa zetorren emakumeari begiratzen diot, “herriaren heriotzaren eta sendien hausturaren eragile gisa” eta Jesusek, bere galderarekin, beste pertsonen parean jartzen duela ohartzen naiz, bere bizitzan aukera berri bat eskainiz.

Sinestezina da Jainkoa beti gurekin topo egiteko irrikitan egotea, baztertu egin dugun gizatxarrak bezala sentitzen bagara ere, nahiz eta indartsu sentitu, besteek baino gehiago garela uste izan, eta ez dugu geure burua semealabatzat ezagutu nahi besteek bezala, nahiz eta… Abba irrikitan dago bere mahaian eseriarazi eta bere sendikoak senti gaitezen.

“Jainkoak beste aukera bat ematen dizu, eman dizkizun guztiez gain: aitzur ezazu, sar zaitez zure bizitzaren sakontasunean, ez zaitez bizi egun osoan zure mugikorrarekin surf egiten, gelditu, hartu zure denbora, begiratu norantz zoazen, zure bizitzarekin zer ari zaren egiten. Aingura iezaiozu bizitza berrionari.”

“Zoriona gizakiei gauza guztietan Jainkoari lotuak bizitzetik datorkie eta, beraz, euren burua eta gauzak haurridetasunerako eskuragarri izatetik”. Hau da, Jainkoarekiko, Zurekiko lotura horrek galtzen ikasteko gaitasuna ematen dit: lana galtzea, ospea galtzea, etxea galtzea, lagunak galtzea haurridetasuna irabazteagatik…

Eta Jesusek hau gogorarazten dit: “Zuek ere baduzue zuen basamortu berezia haurridetasuna bultzatzeko gogo horretan: bakardadez, zailtasun gaindiezinez, borrokez… tentatuak izango zarete. Bakarrik, sostengurik gabe, ilunpetan geratzeko beldurra sentituko duzue.” Eta aurrera jarraitzen du: “Egoera horietan, bilatu zure barnean konfiantza ematen dizuten bizipenak. Jainkoa beti dago, konturaten ez bazara ere; eguzkia hortxe dago, hodeiak egon arren.”