Kristo Errege

Pilato barrura sartu zen berriro eta, Jesusi deituz, “Zu al zara juduen erregea?” galdetu zion.

Eta Jesusek:

— Zeure kabuz galdetzen didazu hori ala besteek esan dizute hori nitaz?

Pilatok hau erantzun zion:

— “Judua ote naiz, bada, ni? Zure herrikoek eta apaizburuek ekarri zaituzte niregana. Zer egin duzu?”

Jesusek honela erantzun:

— Nire erregetza ez da mundo honetakoa. Mundu honetakoa balitz, nire jendeak borroka egingo zuen ni juduagintarien menpe ez erortzeko; nire erregetza, ordea, ez da hemengoa.

Orduan Pilatok zera galdetu zion:

— “Beraz, errege zara zu?”

Eta Jesusek:

— Errege naiz, zeuk diozun bezalaxe. Horretarakoxe jaio eta etorri naiz mundura: egiaren testigantza egitera. Egiarena denak entzuten du nire ahotsa.

1. TESTUAREN IRUZKINA.

Testuan harritzen duen lehenengo gauza zera da, Jesus Mesias errege galtzaile eta garaitua izatea. Horregatik erreinu honek ez du zerikusirik herriak armaz konkistatzeko eta boterearen gailurrera iristeko ezagutzen dugunarekin. Jesusena desberdina da: “Nire erreinua ez da mundu honetakoa. Hala balitz, nire zerbitzariek borroka egingo zuten ni juduen eskuetan ez erortzeko“. Mundu honetan gertatzen da, bai, baina ez mundu honetako eran.

Orduan, zer erreinu mota da? Lehenik eta behin, ez da armen indarrez konkistatzen dena, garaikideek uste zuten bezala… bihotzen konkista da, giza-haurridetasun baldintzak sortzeko. Horixe da egiaz bizitzea: “Errege naiz. Jaio eta mundura etorri nintzen egiaren lekuko izateko. Eta egiarenak diren guztiek entzuten didate“. Jainkoaren egiaren lekuko naiz: Jainko Abba (aita-ama), giza familia egitera iradokitzen eta bultzatzen duen Jainkoa, haurridetasunaren erreinua.

Ezin dugu Jesus Gurutzean ahaztu: Jesus Nazaretarra, Juduen Erregea (INRI). Jesus gurutzetik da errege. Aitaren haurridetasun-zeregina aurrera eramateagatik, dena emango du: denbora, energiak, nekeak, erabat hustu arte, atxikien gauden horretatik, bizitzatik hustu arte. Horrela Errege izatera helduko da, Jainkoaren Erreinua posible egin du, dena eman du “inorez” direnek eta gainerakoek, haurrideen mahaian lekua izan dezaten eta bihotz errukiorreko pertsonak izan daitezen.

2. Otoitzean hasten gara – ISILTASUNA EGITEN DUGU.

Kokaeraren bila gabiltza… ez oso artega ez oso eroso. Oinpeak zoruaren arrimuan. Sorbalda zuzen.

– Eta arnasa hartzen dugu behin baino gehiagotan arnasgora sakonak eginez. Arnasketak (itotzen gaituzten) pentsamenduetatik irteten laguntzen digu eta orainaldian zentratzen gaitu. Arnasketak bizi-erritmoarekin ko- nektatzen laguntzen digu. Bizirik mantentzen gaituena da. Arnasa hartzen jarraitzen dugu eta lasaituz goaz. Gure kezketatik distantzia hartzen dugu.

– Arnasa hartzean, gure barneko gune horretara sartzen gara, non bakean aurkitzen garen, non geure burua-rekin topo egiten dugun… eta bertan bizi eta gainditzen gaituen Ongiarekin ere topo egiten dugun, gure Bizi Iturriarekin. Gure isiltasun-gunea aurkituz goaz. Arnasa hartzen jarraitzen dugu. Isiltasuna ez da zaratarik eza, egorik (nirik) eza baizik.

Testua kontenplatzera pasa baino lehen, bi jarrera hauek prestatzen ditugu: konfiantza (ni eramaten uzten diot Jaunari, Bere eskuetan jartzen naizela) eta jarduna edo dedikazioa.

3. IKUSI, ENTZUN, TESTUA DASTATU. Nik AURKEZTU DUT (ESCENA BERRIKUSTEN DUT). IKUSI, ENTZUN, GUSTATU…

OHARRA: Eten puntuak gelditzeko eta behatzeko (gustatzeko eta sentitzeko) lekua izan daitezela.

Jerusalemen kokatzen naiz, erromatar gobernadorearen jauregian, Jesusen aurkako premiazko epaiketa publikoa egiten duten lekuan: “egunak argitu bezain laster“… Jesus jaioterriko (Judeako) agintariek herrialde (Erroma) inbaditzaileko agintarien esku uzten dute. Eta Jesusekin noa. Zein gogorra herri epaiketa jasan beharra… erromatar inbasorearen epaiketa! Bere herrikoek beraiek emana eta salatua. Jesusen ondoan noa estualdi horretan, ulertu gabe. Egoten jakitea eskatzen dut.

Galdeketa hasten da: Jesus epaitzen ari diren lekutik gertu jarri naiz. Pilatok hau zertaz doan jakin nahi du, eta “Zu al zara juduen erregea?” galdetzen dio. “Zure herriko buruzagiek nire esku utzi zaituzte: zer egin duzu?” Hau da, zer delitu egin duzu? Zein gogorra den jendaurreko epaiketa batean gaizkiletzat hartua izatea! Jarraitzaileek, batez ere gertukoenek, eta apostoluek distantzia hartu nahi dute, Berarekin ibiltzeagatik susmagarri izan baitaitezke. Asaldatuta nago. Zer ari da gertatzen? Denbora hartzen dut.

Niri so egiten didan Jesusi begiratzen diot eta Pilatori ematen dion erantzuna entzuten diot: “Nire erreinua ez da mundu honetakoa.Hala balitz,nire zerbitzariek borroka egingo zuten ni juduen esku ez uzteko“. Ulertzen hasi naiz zure erreinuak ez duela hainbeste zerikusirik boterea lortzearekin eta goitik gizartea antolatzearekin, baizik eta “inorez” direnek eta izenik gabekoek gizartean leku bat izatea behetik lortzen joatea, eta horrela haurridetasun-mahaia sorraraztea. Denbora hartzen dut.

4. JESUS ETA BIOK

Eta bertan jarraitzen dut Jesusen eta Pilatoren arteko elkarrizketan: Jesusek Pilatori nola begiratzen dion, egiazki, eta bere begirada niregana biratzen du eta niri ere begiratzen dit, eta egiaz egiten du. Kosta egiten zait haren begiradari eustea, zeren eta, egian bete-betean biziko banintz eta kontsekuentea banintz, errazago eutsiko bainioke nire soari. Baina nire desira onak eta nire gauzatze laburrak ere topatzen ditu. Egiazki bizitzeko koherentzia hori eskatzen diot Jaunari.

Gaizkile bezala epaitua izateko agertoki izugarri horretan, Jesusek bere pertsona eta horrekin batera bere Bizi Maisu irudia suntsitu nahi izateko egin duen ibilbidea oroitarazten dut… eta errepaso egiten dut: Jainkoa Abba (Aitatxo-Amatxo) dela, ez epaile zigortzailea; larunbata sendatzeko ere badela, ez betetzeko edo konplitzeko; sakratua ez dela Tenplua, baizik eta pertsonak direla Espiritu Santuaren tenplua; galdutakoek ez dutela arbuioa eta mespretxua merezi, beste aukera bat baizik… Eta neure egiten dut egiazki bizi ahal izateko.

Epaitua eta deskalifikatua izateko egoera honetan, Jesusi eskatzen diot ikas dezadala nik buru-belarri ematen: “Jesus, noizbehinkako erremusina ematearekin konformatzeaz gain, nirea partekatze iraunkorra ere izan dadila; ez nadila gera zaurgarri diren pertsonak sustatzeko saioetan parte hartzen, baizik eta nire zoria haiekin batera egin dezadala; ez dezadala bizi bizimodu indibidualista, pobrezia sortzen duena, baizik eta partekatutako estilo bat, non denek lekua izango duten, guztiek bizia izango duten. Bihotzez eskatzen diot Bere egian bizitzea. Denbora hartzen dut.

5. Eta otoitza bukatzen ari gara Jesusekin SOLASean.

Otoitzean bizi izandakoa jasotzen dut. Gehien iritsi edo sartu zaidana kontatzen diot, niretzat zela ematen zuena, gehien identifikatu naizen hura: testu bat, hitz bat, irudi bat… Eta zerbait eskatzen dizut… edo eskerrak ematen dizkizut… eta horrela amaitzen dut, Aitaren, Semearen eta Ezpiritu Santuaren izenean.