Lk 13, 1-9
0. TESTUA (irakurri parabola osoa).
Une hartan, batzuek Jesusengana joan eta zenbait galilearri gertatua kontatu zioten: Nola Pilatok hil zituen, eskaintzen ari ziren abereen odolarekin beraien odola nahastuz.
Jesusek erantzun zien:
– “Galilear horiek gainerakoak baino bekatariago zirela uste al duzue, heriotza hori izan zutelako? Ez horixe! Eta zuek ere, bihozberritzen ez bazarete, berdin hilko zarete denok. Eta Siloeko dorreak azpian harrapaturik hil ziren hemezortzi haiek, gainerako jerusalemdarrak baino bekatariago zirela uste al duzue? Ez horixe! Eta zuek ere, bihozberritzen ez bazarete, denok hilko zarete”.
Gero, parabola hau esan zien Jesusek:
– “Gizon batek pikondo bat zuen bere mahastian aldatua. Joan zen piku bila eta ez zuen aurkitu. Orduan, mahastizainari esan zion: “Begira, badira hiru urte pikondo honetara piku bila natorrela, eta ez dut aurkitzen. Moztu ezazu. Zertarako egongo da hor lurra alferrik jaten?” Baina mahastizainak erantzun zion: “Jauna, utz ezazu aurtengoz; bitartean, ondoa aitzurtu eta ongarria botako diot, ea aurrerakoan fruiturik ematen duen; eta bestela, moztu”.
1. EGOERA. Testuaren azalpen laburra.
Benetan Jainkoak zigortzen duela? “Ez bazarete bihurtzen, denok hilko zarete”. Amildegira doan bizitza bat norabidez aldatzeko mehatxua edo aukera da? Jainkoagandik ez dugu saririk espero behar. Iraunkorra erabat ematen ari zaigu… gehiago egin dezake. Beraz, bere baitan ere ez dago zigorrik. Hori da gure hitz egiteko modua, guk horrela egiten dugulako eta Jainkoa gu bezalakoa dela uste dugulako.
Gaizkia bekatu baten ondorio al da? Adibide gisa, Jesusen erantzuna gogoratzen dugu, jaiotzez itsu bat aurkeztu ziotenean eta berak edo bere gurasoek horrela jaio zedin nork bekatu egin zuen galdetu ziotenean. Eta Jesusek: “Ez berak, ez bere gurasoek, baizik eta bertan Jainkoaren eginak ager daitezen”. Hori da Jesusen jardueraren zentzua pertsonengan, sendatuak gera daitezen…
Baina garrantzitsua da Jainkoarekin lankidetzan aritzea, eta horretarako parabola bat kontatzen digu, Israelgo herria den mahastian landatutako pikondoa. Hiru da betetasunaren sinboloa. Denbora guztia eman dizuet, eta oraindik urtebete gehiago. Baina eman fruitua mesedez. Egin ezazue posible giza senidetasuna, eta gerra-une honetan, biktimekiko elkartasuna eta su-eten baten nahia espero dituzu zerbait okerragoa eragozteko eta korridore humanitarioak eta hiltzailearen salaketa.
2. Otoitzean hasten gara – ISILTASUNA EGITEN DUGU.
Arnasa hartzen dugu sakonki. Arnasak estutzen gaituzten pentsamenduetatik ateratzen laguntzen digu eta orainaldean zentratzen gaitu, dagoen honetan.
Lasaitu egiten gara. Zentratu eta barreiaketa ekiditen dugu. Gure kezketatik aldentzen gara… Beranduago berriro ekingo diegu…
Gure barnearekin konektatzen gara, gure barnean dugun ‘Horrekin’, gure Bizi Iturriarekin. Barne isiltasuna egiten saiatzen gara. Lehenik, isiltasuna ez da zaratarik ez egotea, egorik edo nirik ez egotea baizik. Isiltasuna egiteko onena hauxe da: “geure maitasun, gurari eta axolatik irtetea”.
Sakonki entzuteko prestatuz goaz. Hauxe eskatzen dugu, otoitzaldi hau konfiantzaz-prestutasunez eta arduraz bizi ahal izatea.
3. IKUSI, ENTZUN, TESTUA DASTATU. Nik AURKEZTU DUT (ESCENA BERRIKUSTEN DUT). IKUSI, ENTZUN, GUSTATU…
OHARRA: Eten puntuak gelditzeko eta behatzeko (gustatzeko eta sentitzeko) lekua izan daitezela.
Jesus harrituta ikusten dugu persona batzuek bizi izandako egoera bat kontatzen diotenean… Hamabiak lagun dituelarik… Taldera sartzen naiz eta entzuten dut, arnasa sakon hartzen dut… Bertan banengo bezala kokatzen naiz… Eta lagun egiten dut… Egoera horri edo itxaropen-arrazoiei buruzko azalpen baten bila datoz… Oso gertakizun mingarrien aurrean… Denbora hartzen dut.
Apostoluek kontatzen didate: “Israelgo herria erromatarren kontrolpean dago, eta garaiko agintariekin bat eginez… Herrian gorroto dago inbaditzaileenganako”… Eta orduan, Jesusi beste hilketa bat eta profanazio bat kontatzera iristen dira… Entzuten diet: «Beren Jainkoarentzako sakrifizioak prestatzen zituztenean, erromatarrek judu batzuk hiltzeko agindu zuten, eta haien odola nahastu zuten animalien odolarekin»… Gizakien krudelkeriak ez nazala eraman eskatzen diot Jainkoari… Nola sentitzen naiz?
Eta sumatzen dut Jesusek airea hartzen duela… Ia malkoak jariatzen zaizkiola… Hasperen egiten du, “nola profanatu daitekeen pertsona baten bizitza erailez eta bere odola, bere bizitza, animalien odolarekin nahastuz”… Eta apostoluek jarraitzen dute: Zer gara beraientzat sakrifiziora eramandako animaliak… Gure herrian ez dira giza sakrifizioak eskaintzen… Jainkoaren aingeruak ez zion utzi gure aita Abrahami labana zabaltzen sakrifiziorako… Eta hauek? Hiltzaileak dira”… Jesusek entzuten du… Eta nik, nola daramat?
4. JESUS ETA BIOK.
Apostoluei entzuten diet: “Zer egin dute, zer bekatu egin dutela galileo horiek Jainkoak horrela zigor ditzan?”… Orduan Jesusek, oso hunkiturik, hitza hartzen du: “Uste al duzue galileo haiek beste galilearrak baino bekatariagoak izateagatik hil zirela horrela?” Esaten dizuet ezetz, eta jarraitzen du: “Zuek Jainkoarengana itzultzen ez bazarete, hil egingo zarete ere”… Eta egoera horri aurre egiteak bizi-aldaketa dakar, Jainkoari lotuta bizi ez bazarete, maitasunak, Jainkoaren Espirituak zuen bizitzak bustitzen uzten ez badituzue, zuek ere hilko zarete, amorruak eta gorrotoak nagusituko zaizkizue, ez maitasunak… Entzuten dut…
Jesusi kasu egiten diot oraindik ere: «Herri hau Jaunaren Herriaren mahastian landatutako pikondo bat bezalakoa da… Hiru urte daramatza fruiturik eman gabe”… Eta niregana jotzen du, eta esaten dit: “Begira iezaiozu datorren elkartasun beharrari”… Eta begiratzen dut ea nire kezka nagusiek bizia ematearekin zerikusia duten… Ea paperik ez dutelako hilaren amaierara iritsi ezin direnengandik gertu dauden edo ezin dutelako etxe bat alokatu beren azal koloreagatik edo nire lanean edo giroan baztertutakoak… Eta hartzen dut denbora barneratzeko…
Jesusi galdetzen diot: “Zergatik uzten du Jainkoak horrelako gauzak gertatzen? Zer egiten du bihotzen gaiztakeria desagertzeko?”… Eta Jesusek pazientziaz esaten dit: “Jainkoak zerbait egiten du, zu egin zaitu… Konfiantza osoko gure Abbárekin bat eginez gero, bere eskuak eta begiak eta bere bihotza izango zara… Eta bere sormena izango zara bizi zaren mundu honetan, batzuetan hain ankerra dena”… Eta une hau dastatzen dut ahaztu ez dakidan…
Jesusek jarraitzen du niri esaten. Jainkoak beste aukera bat ematen dizu, eman dizkizun guztiez gain: Barneraino sar zaitez zure bizitzaren sakontasunean, ez bizi zure mugikorrarekin surfean egun osoan, geldi zaitez… Har ezazu zure denbora, begira ezazu nora zoazen, zer egiten ari zaren zure bizitzarekin… Sustraitu zure bizitza ebanjelioan. Galdetu zure buruari beti egin aurretik: Hau nahi du Jainkoak nitaz?… Adibidez, Biblia ireki ezazu eta atera zaizun testua entzun ea zuretzat zerbait duen.
5. Eta otoitza bukatzen ari gara Jesusekin SOLASean.
Otoitzean bizi izandakoa jaso egiten dut. Gehien iritsi edo sartu zaidana kontatzen diot, niretzat zela ematen zuena, gehien identifikatu naizen hura: testu bat, hitz bat, irudi bat… Eta zerbait eskatzen diot edo eskerrak ematen dizkiot. Eta horrela amaitzen dut: Aitaren eta Semearen eta Espiritu Santuaren izenean.
Amen.
