Jn 6, 51-58
0. TESTUA (irakurri parabola osoa).
“- Neu naiz zerutik jaitsia den ogi bizia; ogi honetatik jaten duenak betiko bizia izango du. Eta nik emango dudan ogia nire gorputza da, mundua bizi dadin emana.”
Hitz hauek eztabaida gogorra sortu zuten entzuleen artean. Honela zioten:
– Nola eman diezaguke honek bere gorputza jaten?
Jesusek esan zien:
– Bene-benetan diotsuet: Gizonaren Semearen gorputza jaten eta nire odola edaten duenak betiko bizia du, eta neuk piztuko dut azken egunean. Zeren nire gorputza benetako janari baita, eta nire odola benetako edari. Nire gorputza jaten eta nire odola edaten duena nirekin bat eginda dago, eta ni berarekin. Bizia duen Aitak bidali ninduen eta Hari esker dut nik bizia; halaxe, ni jaten nauenak ere niri esker izango du bizia. Hau da zerutik jaitsi den ogia; ez da zuen gurasoek jan zutena bezalakoa, haiek hil egin baitziren; ogi honetatik jaten duenak betiko bizia izango du.”
1. EGOERA. Testuaren azalpen laburra.
Corpus Christi (Kristoren Gorputza) eguneko testu honek, Joanek bere ebanjelioan eukaristia nola ulertzen duen gogorarazten digu. Testuingurua: Galilea, milaka pertsona Jesusen atzetik, hau Berriona zabaltzen 5.000 pertsonaren aurrean. Erromatarrek konkistatutako herria da eta kulturalki aliantza burutzeko leialtasunik eza gaixotasun edo pobrezia edo zoritxarrarekin zigortzen duen Jainkoaren erlijio ulerkera batek eragiten du.
Galdera: nola eman bizia egoera honetan, nola piztu itxaropenak eta aktibatzen duten bizitza praktikak, heriotza kultura giroari aurre egiteko, nola elikatu herri honen bizitza? Jesusek, 6. kapituluan bertan, “artzainik gabeko ardiak bezala ikusten ditu pertsonak, eta luze irakasten die.” Egunaren amaieran, ogien zeinu hura bizi dute, non janaria denentzat iristen den. Jesus eta Hamabiak partekatzen hasten dira. Eta gauza bera egiten dute besteek, eta janaria denontzat iristen da, eta soberan dago. Eta elikagaiekin elkartasuna eta konfiantza iristen dira.
Jesusek aurrera egiten du. Herri honek bizia izan dezan, “nire gorputza jaten ematen dut eta nire odola edaten”, munduaren bizitzarako emandako gorputza eta isuritako odola. Herria bizi dadin, garrantzitsua da biziguneak sortzea. Gune hauen ezaugarria da bizitza bera eskaintzea naizenarekin eta daukadanarekin, janariarekin eta hainbeste gauzarekin. Bizigune partekatuak (ogien zeinua). Biziguneak sortzea, eukaristiak ospatzea. Non? Oraingoan landan (ogien zeinua den horretan) eta geroago etxeetan. Eta tenpluetan. Eta guk? Berarekin bat egitea: “Nire gorputza jaten eta nire odola edaten duenak betiko bizia du.” Hari loturik bizitzeak bizia sortzen du, aihenek mahatsondoari lotuta fruitua ematen duten bezala.
Hauxe dio, biztanle gehienek bizia izateko inbaditzaileak (erromatarrak) bota behar direla pentsatzen duten egoeran, haiek baitira bizitzen uzten ez dietenak eta zergapean erailtzen dituztenak. Eta horretarako bazen mugimendu armatu bat: zeloteak.
2. Otoitzean hasten gara – ISILTASUNA EGITEN DUGU.
Arnasa hartzen dugu sakonki. Arnasak estutzen gaituzten pentsamenduetatik ateratzen laguntzen digu eta orainaldean zentratzen gaitu, dagoen honetan.
Lasaitu egiten gara. Zentratu eta barreiaketa ekiditen dugu. Gure kezketatik aldentzen gara… Beranduago berriro ekingo diegu…
Gure barnearekin konektatzen gara, gure barnean dugun ‘Horrekin’, gure Bizi Iturriarekin. Barne isiltasuna egiten saiatzen gara. Lehenik, isiltasuna ez da zaratarik ez egotea, egorik edo nirik ez egotea baizik. Isiltasuna egiteko onena hauxe da: “geure maitasun, gurari eta axolatik irtetea”.
Sakonki entzuteko prestatuz goaz. Hauxe eskatzen dugu, otoitzaldi hau konfiantzaz-prestutasunez eta arduraz bizi ahal izatea.
3. IKUSI, ENTZUN, TESTUA DASTATU. Nik AURKEZTU DUT (ESCENA BERRIKUSTEN DUT). IKUSI, ENTZUN, GUSTATU…
OHARRA: Eten puntuak gelditzeko eta behatzeko (gustatzeko eta sentitzeko) lekua izan daitezela.
Jesusekin eta inguruan dituen ikasleekin kokatzen naiz. Funtsezko galdera bat dute: Zer egin jendeak, herriak bizia izan dezan, hainbeste heriotza sortzen eta askori hainbeste sufrimendu eragiten dien kultura honetan bizi ahal izateko? Jesusek oso ondo ulertzen du egoera, berak ere, horietako bat baita, bere haragian bizi baitu. Entzun egiten dut eta egunean eguneko bizi duten bizitzaren gogortasunaz jabetzen saiatzen naiz…
Jesusen inguruko jendeak ogien zeinua ikusi du, Berari buruzko itxaropen ezberdinak ditu. Politikazaleen direnak hurbiltzen ari zaizkio lider sinesgarri ikusten dutelako. Talde handi bat biltzen da berarekin Kafarnaumen: askok, mugimendu armatu bat sortuz, erromatarrei aurre egiteko une egokia izango dela itxaro dute, beste batzuek norbait, aukerak emanez, aurretik joatea nahi dute, beste batzuk adi-adi daude Jesus nondik aterako den… Jesus, interesatzen zaien egoerara eraman nahi dutela ikusten dut. Berak jasotzen dituen presioak antzemateko… Denbora hartzen dut…
Eta Jesusek: “Herria bizi dadin, gure bizitza eman egin behar dugu. Eta nik bidea irekitzen dut” eta beste hau ere entzuten diot: “Ni naiz zerutik jaitsi den ogi bizia, ogi honetatik jaten duena betiko biziko da. Nik emango dudan ogia nire gorputza da. Munduaren bizitzagatik emango dut…” Jesusek esan nahi duela ematen du: “Nire bizitzaz elikatzea da kontua, “bidali nauen Aitak bizia duelako, eta ni Hari esker bizi naizelako. Era berean, jaten nauena niri esker biziko da…” Bere hitzak dastatzen geratzen naiz, nola egin guk Berarekin bat bere Bizitza jasotzeko eta emateko…
4. JESUS ETA BIOK.
Batzuei hizkuntza hori arrotz egiten zaiela konturatzen naiz: “Nola eman norberaren bizitza, norbera dena, norberak duena?… Garrantzitsuena, zergapean hiltzen gaituztenak erdigunetik kentzea da.” Jesusek: “Ze bizitza eskaintzen dugun da arazoa. Ez hainbeste zer kendu edo nori kendu, baizik eta zer jarri.” Bi bide ikusten hasi naiz, eta Bere jarrerak neureganatzea eskatzen diot, nire ingurukoekin bizi ditzadan…
Jesusek niri: “Benetan diotsut, Gizonaren Semearen gorputza jaten ez baduzu eta haren odola edaten, ez duzu bizirik izango.” Eta pentsatzen ari naiz: “Zurekin bat egiten ez badut, zurekin konektatzen ez badut, Zeure odola, Zeure Bizia niregandik pasatzen ez bada, ez dut bizirik ematen… Zure sentimendu berak bizi ez baditut, ez dut sormenezko eta etorkizuneko ezer proposatzeko indarrik…” Eta eskatu egiten diot: zure sentimendu berak izan ditzadala…
Eta begiratzen eta animatzen nauen Jesusekin, Berarekin batera, mundu honi ere begiratzen diot, non “legez kanpoko merkataritzan armen salmenta gertatzen den, heriotza-merkatariak aberasten dituena” (Aita Santuak dioen bezala)… Ikusi egiten ditut elkarbizitza eta haurridetasun eukaristikoa apurtzen dituztenak. Eta Jesusi haurridetasunaren aldeko borroka era baketsuan bizitzea eskatzen diot. Honek ausardia eta sormen handiagoak suposatzen ditu… Eskatu egiten diot… Jesusek gonbidatzen nau: “Begira nirekin batera doazen beste batzuei!” Eta horrela sentitzen ari naiz beste batzuei lotua, historia honetan Kristoren Gorputza osatuz… Denbora hartzen dut…
5. Eta otoitza bukatzen ari gara Jesusekin SOLASean.
Otoitzean bizi izandakoa jaso egiten dut. Gehien iritsi edo sartu zaidana kontatzen diot, niretzat zela ematen zuena, gehien identifikatu naizen hura: testu bat, hitz bat, irudi bat… Eta zerbait eskatzen diot edo eskerrak ematen dizkiot. Eta horrela amaitzen dut: Aitaren eta Semearen eta Espiritu Santuaren izenean.
Amen.
