Hain maite izan baitu Jainkoak mundua…

Online

Jn 3, 14-21

 

0. TESTUA (irakurri parabola osoa).

(Jesus Nikodemorekin ari da hizketan eta hau esaten dio:)

Hain maite izan baitu Jainkoak mundua, bere Seme bakarra eman dio, Harengan sinesten duenik inor gal ez dadin, baizik betiko bizia izan dezan. Jainkoak ez baitu bere Semea mundua galtzera bidali, haren bitartez salbatzera baizik.

Harengan sinesten duenak ez du auzirik izango; sinesten ez duenarentzat, ordea, auzia erabakia da-go, Jainkoaren Seme bakarrarengan sinetsi ez duelako.”

 

1. EGOERA. Testuaren azalpen laburra.

Nor da Jainkoa? Harengana hurbiltzen gara analogiaz, baina badira formulazio batzuk laguntzen digutenak: “Hain maite izan baitu Jainkoak mundua, bere Seme bakarra eman dio, Harengan sinesten duen inor gal ez dadin, baizik betiko bizia izan dezan.” Jainkoa da gure osotasunaren bila dabilena, Bizi oparoa izan dezagun bere Bizian parte hartuz. Jainkoa maitasuna da eta, beraz, harremana. Jesusi Espiritu berean Aitarenganako harremanean duen bizipena entzuten diotenek, Jaungoikoa Aita-Semea eta Espiritu Santua dela adierazten dute, joan den igandeko testuan ikusi genuen bezala.

Nolakoa da harreman hori? Bere bizitzan sartu gaitu, horren partaide egin gaitu. Sendikoak gaitu, seme-alabak bezala: “Nire Aita eta zuen Aita, nire Jainkoa eta zuen Jainkoa.” Eta sendatzea, salbatzea bilatzen du: “Jainkoak ez du bere Semea mundua galtzera bidali, salbatzera baizik.” Are gehiago, bere Bizitza arriskatzeko gai da mundua bizi dadin, bizitzearen benetakotasuna aurki dezan, eta ez nahasmen eta zentzugabeko sufrimenduaren gaitzespena.

Horregatik, bere Espirituan Hari konektatuta bizitzeak seme-alabak bezala bizitzeko aukera ematen digu. Bere seme-alabarik suntsituenak eta galduenak bizi diren lekuan murgiltzera deitzen gaitu, Betetasunera deituriko seme-alabak bezala berreskuratzeko. Beraiekin, bide-bazterretakoekin eta galduekin bizitzera deitzen gaitu. Harekiko lotura horrek seme-alabarik zaurituenekin bizitzera adoretzen gaitu. Eta errealitatea iristen zaigun bezala gureganatuz bizitzera bultzatzen gaitu. Iristen zaigun guztia ikasteko da: etorri den pertsona pertsona egokia zen, gertatu dena gerta zitekeen gauza bakarra da.

2. Otoitzean hasten gara – ISILTASUNA EGITEN DUGU.

Arnasa hartzen dugu sakonki. Arnasak estutzen gaituzten pentsamenduetatik ateratzen laguntzen digu eta orainaldean zentratzen gaitu, dagoen honetan.

Lasaitu egiten gara. Zentratu eta barreiaketa ekiditen dugu. Gure kezketatik aldentzen gara… Beranduago berriro ekingo diegu…

Gure barnearekin konektatzen gara, gure barnean dugun ‘Horrekin’, gure Bizi Iturriarekin. Barne isiltasuna egiten saiatzen gara. Lehenik, isiltasuna ez da zaratarik ez egotea, egorik edo nirik ez egotea baizik. Isiltasuna egiteko onena hauxe da: “geure maitasun, gurari eta axolatik irtetea”.

Sakonki entzuteko prestatuz goaz. Hauxe eskatzen dugu, otoitzaldi hau konfiantzaz-prestutasunez eta arduraz bizi ahal izatea.

3. IKUSI, ENTZUN, TESTUA DASTATU. Nik AURKEZTU DUT (ESCENA BERRIKUSTEN DUT). IKUSI, ENTZUN, GUSTATU…

OHARRA: Eten puntuak gelditzeko eta behatzeko (gustatzeko eta sentitzeko) lekua izan daitezela.

Neure burua kokatuz hasten dut kontenplazioa, Nikodemo eta Jesusen arteko topaketan banengo bezala. Gauaren iluntasunean, sanedringo (Kongresuko) kide hori isilpean Jesusekin hitz egitera hurbiltzen ikusten dut. Nikodemo da, Jesusek bere hitzetan eta ekintzetan bizi duen gizatasuna orain arte ikusi eta ezagutu duena gainditzen duen Jainko-bizipenetik sortu dela sumatu duena. Bere harriduran eta bilaketan lagun nau… Denbora hartzen dut…

Nikodemok Jesusi adierazten dio nola antzematen dion Zerbait berezia, eta Jesusek zera esaten dio: “Hain maite izan du Jainkoak mundua, bere Seme bakarra eman dio, Harengan sinesten duen inor gal ez dadin, baizik betiko bizia izan dezan”… Nicodemok, Israelgo tradizioa ezagutzen duenak, badaki ez dugula ulertzen geure burua Jainkoaren seme-alaba biologikotzat, beste herri batzuetan bezala, eta Jesusi honela esaten dio: “Zuk ezohiko askatasunez eta gizatasun ezezagunaz jokatzen duzu. Jainkoaren beste esperientzia bat duzu”… Isildu egiten naiz eta entzun…

Berriro Jesusek: “Jainkoak ez du bere Semea bidali mundua galtzera, salbatzera baizik.” Eta Nikodemok: “Alegia, Jainkoa ez da Legea betetzen dutenak saritzen dituena eta betetzen ez dutenak zigortzen”… Eta Jesusek: “Abba (aita ama) bezala bere lehen hitzak totelka hasten den umearentzat antza duen Norbait da, bere eskuetan lasai atseden har dezakeen Norbait”… Eta berritasuna eta ikaskuntza dastatzen ditut, eta neure egiten ditut…

 4. JESUS ETA BIOK.

Eta Nicodemok: “Norbaitek ezagutzera eman behar digu Jainkoaren Ontasuna eta Errukia bere seme-alabekin, eta zu al zara hori?” Jesusek: “Nik neure bizitzarekin bakarrik ezagutarazten dut Aitari ikusi eta entzun diodana, ez baitu inor kondenatzen, bizia ematen baizik, Bizi Betea.” Eta konturatzen naiz zein lotua dagoen Jesus Abbari… Uneaz gozatzen dut. 

Une hartan, Jesus niregana itzuli zen: “Zu ere seme/alaba izatera deitua zaude, Jainkoa Abba dela sentitzeko esperientzia hori bizitzera, zure bizitza konfiantzaz, sormenez, geroaz betetzen duen Abba”… Eta horrela jarraitzen du: “Bere seme-alaba asko botata diren lokatzetan sartzen den seme hori izatera deitua zaude, beren hurkoen bizitzaz axolarik gabe negozioak egiteko makina ekonomiko indartsuek baztertuak…“ Zure anaiarreben anaia/neba/ahizpa zara, har ezazu zure erantzukizuna”… Neureganatu egiten dut…

Niri azaltzen jarraitzen du: “Ni ezagutzen ez nautenek eta bihotzik ez dutenek zigortu dituztenak beren lekuetatik ateratzera deitua zara, zuri esker ikus dezaten Abba badela, zure bizitzarekin Jainkoarekin konektatuta dagoelako horrela bizi dela esan ahal izan dezaten… Jainkoa ona izan behar da, Jainkoari axola diogu”… “Egizu Jainkoa on!”… Eta bere laguntzaz proposatzen didana bizi ahal izatea eskatzen diot…

5. Eta otoitza bukatzen ari gara Jesusekin SOLASean.

Otoitzean bizi izandakoa jaso egiten dut. Gehien iritsi edo sartu zaidana kontatzen diot, niretzat zela ematen zuena, gehien identifikatu naizen hura: testu bat, hitz bat, irudi bat… Eta zerbait eskatzen diot edo eskerrak ematen dizkiot. Eta horrela amaitzen dut: Aitaren eta Semearen eta Espiritu Santuaren izenean.

Amen.

 

keyboard_arrow_up