Mt 13, 44-52
0. TESTUA (irakurri parabola osoa).
“Jainkoaren erregetzarekin, landan ezkutatua dagoen altxorrarekin bezala gertatzen da. Norbaitek aurkitzen duelarik, berriro ezkutatu egiten du, eta pozaren pozez joan, dituen guztiak saldu eta landa hura erosten du. Era berean, Jainkoaren erregetzarekin, harribitxi bila dabilen tratulariarekin bezala gertatzen da. Balio handiko bat aurkitzen duenean, joan, bere gauza guztiak saldu eta erosi egiten du.
Jainkoaren erregetzarekin, uretara botatzen den eta mota guztietako arrainak biltzen dituen sarearekin bezala gertatzen da. Betea denean, bazterrera ateratzen dute; gero, eseri eta onak saskira biltzen dituzte eta txarrak kanpora botatzen. Berdin izango da munduaren azkenean: aingeruek etorri eta gaiztoak zintzoen artetik bereiziko dituzte, eta su labera botako. Negarra eta hortz karraska izango da han.
– Ulertu al duzue hau guztia? – galdetu zien Jesusek ikasleei.
– Bai – erantzun zioten.
Hark esan zien:
– Beraz, Jainkoaren erregetzaren jakinduriaz jantzia dagoen lege-maisua, bere altxorretik zahar eta berriak ateratzen dituen etxeko jaunaren antzekoa da.”
1. EGOERA. Testuaren azalpen laburra.
Gogoratzen dugu Mateoren komunitateak egoera gogorrak bizi izan zituela, kristaua izatea legetik kanpo egotea zelako, legez kanpokoa izatea. Gogoratu zer egiten dugun gaur egun migratzaileak izateagatik paperik ez duten pertsonekin. Garai hartan, lana arriskatzen zuten, beren harremanen mundua, eta isolatuta geratzen ziren, baita bizitza ere. Jazarpena jasan duen komunitate batean, une batean motibazioak errotu nahi dira: Hau da, zerk liluratzen nau, bihotza irabazten dit?
Jesusek bere apustua errotzen lagunduko dieten parabola batzuk kontatzea aukeratzen du. Lehenengo konparazioa altxor batekin da. Landan barrena doan pertsona bat da, eta kasualitatez aurkitzen du. Ez du lapurtzen… legez lortzeko aukera bakarra zelaia erostea da. Eta horretan bere aurrezkien azken zentimoraino erabiltzen du eta erosi egiten du. Inbertitu dena, dena. Bada, Jainkoaren Erreinua altxor bat da, berreskuratutako Jainkoaren maitasunaren esperientzia eta komunitatean eta gizartean bizi ahal izatearen esperientzia “altxorra” da.
Bigarren alderaketa perla finak bilatzen dituen merkatari batekin egiten da, ez da kasualitatea perla finak aurkitzen dituena, baizik eta, bilaketa serio eta etengabe baten ondoren, bilatzen zuena lortzen duena. Jesus eta bere senidetasun erreinua aurkitu dituenak zorionaren bidea aurkitu du. Horregatik saltzen du bizitzan aurreztu duen guztia erosteko. Eta altxor horretatik bizi du bere bizitza.
Hirugarrena “arrain guztiak biltzen dituen” sarea da. Helburua da lehenik argi geratzea, “balio duena”, saskietan jasotzea eta “balio ez duena”, suzko labera botatzea. Baliozkoak izatea da kontua. Eta gauza bera Legearekin, juduentzat hain funtsezkoa den zerbait, horregatik jasotzen ditu zaharra (Jesusengandik irakurritako Itun Zaharretik balio duena) eta Jesusen berria, hau da, zoriontasuna eta Legearekiko aurkakotasunak: “entzun duzue esan zitzaiela, baina nik esaten dizuet”, biak.
2. Otoitzean hasten gara – ISILTASUNA EGITEN DUGU.
Arnasa hartzen dugu sakonki. Arnasak estutzen gaituzten pentsamenduetatik ateratzen laguntzen digu eta orainaldean zentratzen gaitu, dagoen honetan.
Lasaitu egiten gara. Zentratu eta barreiaketa ekiditen dugu. Gure kezketatik aldentzen gara… Beranduago berriro ekingo diegu…
Gure barnearekin konektatzen gara, gure barnean dugun ‘Horrekin’, gure Bizi Iturriarekin. Barne isiltasuna egiten saiatzen gara. Lehenik, isiltasuna ez da zaratarik ez egotea, egorik edo nirik ez egotea baizik. Isiltasuna egiteko onena hauxe da: “geure maitasun, gurari eta axolatik irtetea”.
Sakonki entzuteko prestatuz goaz. Hauxe eskatzen dugu, otoitzaldi hau konfiantzaz-prestutasunez eta arduraz bizi ahal izatea.
3. IKUSI, ENTZUN, TESTUA DASTATU. Nik AURKEZTU DUT (ESCENA BERRIKUSTEN DUT). IKUSI, ENTZUN, GUSTATU…
OHARRA: Eten puntuak gelditzeko eta behatzeko (gustatzeko eta sentitzeko) lekua izan daitezela.
Nire espazioa bilatzen dut Jesusekin Tiberiades aintziraren ertzean, entzuten dut nola azaltzen duen txalupatik, nola irakasten duen paraboletan, entzuten dietenen itxaropenak berpizteko… begiratu pertsonei eta onena opa die haientzat… Ni ere Jesusekin begiratzen saiatzen naiz, beren aurpegi eta begiradetan beren desira sakonak irakurtzeko… entzuten diotenen bihotzarekin konektatzeko… Nire denbora hartzen dut Jesusekin kokatzen ikasten…
Eta ikusten dut Jesus altxorraren parabola kontatzen hasten dela. Eta konturatzen naiz altxor batek herrestan eramandako bizitzetatik irtetea ahalbidetzen dien bezala, entzuten dudala “zeruetako Erreinuaren altxorra da Jainkoagatik maitatuak sentitzea eta bizitza Jainkoaren seme-alaben duintasunarekin bizitzea”… konturatzen naiz horrek aukera ematen diela legea betetzen ez badute zigortzen duen Jainkoaren beldurraren zapalkuntza erlijiosotik ateratzeko… entzuten duten pertsonei begiratzen diet eta nabaritzen dut nola dardaratzen diren… eta nik haiekin… eta nire denbora hartzen dut eszena dastatzeko… eta barkatzen duen Jainkoaren esperientzia bizitzeko…
Eta entzuten diot Jesusi perla preziatuaren parabola kontatzen… “Tira, bila zabiltzate, bizitzaren perla, Konfiantzaren eta Adiskidetasunaren Jainkoa aurkituko duzue eta”… eta arnasten den alaitasun sakoneko giroa usaintzen dut… oraingoan, halako egoera erlijioso itxi batetik, etorkizunik gabekotik, adiskidetasunerako eta konfiantzarako tokirik gabekotik irten nahi duten pertsonek dardara egiten dute… poz sakoneko aurpegiak ikusten ditut… eta haiekin gozatzen dut…
4. JESUS ETA BIOK.
Jesusengandik hurbil nago, behar dudalako. Jendeari begiratzen diot eta harriduraz ikusten dut bere begirada nigan… denbora hartzen dut bere begirada errukiorra dastatzeko… Jesusi kontatzen diot “zer garaitan aurkitu nuen Maitasuna Jainkoa, eta ez epaile Jainkoa, bai ongi aurkitu nuela Jainkoa, jasotzen genuena ematera animatzen gintuena, eta ez aginduak betetzera, beldurragatik… eta nire bizitzan ekarri zuen aldaketa”… ez egitetik (aginduak) egitera (zorionak) igarotzea… eta bihotzez eskerrak ematen dizkiot.
Altxorraren parabola kontatzen entzutean, konturatzen naiz niretzat kontatzen duela. Nire benetako altxorrak deskubritzen ditut, nire bihotzean benetan bizi direnak… eta kontatzen dizkiot… bizitzeko aukera ematen didatenak eta indarra ematen didatenak… eta Jesusek esaten dit: “zein ona den Abba Jainkoaren esperientzia izatea, gure altxorra bezala, eusten gaituen Jainkoa bezala, zaintzen gaitu”… Hitzaldi hau neure egiten ari naiz… eta eskatzen dut…
Eta Jesusi entzuten diot: “altxor honengatik merezi du dena saltzea eta kausa honetarako bizitzea”. “Maitasunaren Jainkoarekin, Barkamenaren Jainkoarekin hain lotuta bizi nadin eskatzen dizut, dena emateko bizi-apustu hau egin ahal izan dezadan”… eta gauza bera nahi dut errukiaren, gupidaren gailurretarako igoera honetan nire soka-lagunak sentitzen ditudanentzat eta horrela biok giza familia berekoak sentitzen garenontzat… nire denbora hartzen dut…
5. Eta otoitza bukatzen ari gara Jesusekin SOLASean.
Otoitzean bizi izandakoa jaso egiten dut. Gehien iritsi edo sartu zaidana kontatzen diot, niretzat zela ematen zuena, gehien identifikatu naizen hura: testu bat, hitz bat, irudi bat… Eta zerbait eskatzen diot edo eskerrak ematen dizkiot. Eta horrela amaitzen dut: Aitaren eta Semearen eta Espiritu Santuaren izenean.
Amen.
