Lk 20, 27-38
0. TESTUA (Irakurri osoa)
Ondoren seduzear batzuk etorri zitzaizkion Jesusi. Hauek hildakoak ez direla pizten esaten dute. Eta honela galdetu zioten:
– “Maisu, Moisesek idatzi zigun: “Norbaiti ezkondutako anaia bat seme-alabarik gabe hiltzen bazaio, ezkon bedi alarguntsarekin, anaiari ondorengoa emateko”. Baziren, bada, zazpi anaia. Zaharrena ezkondu eta seme-alabarik gabe hil zen. Bigarrena eta hirugarrena alarguntsarekin ezkondu ziren, eta zazpiak berdin. Eta denak seme-alabarik gabe hil ziren. Azkenik, emakumea ere hil zen. Piztuerakoan, noren emazte izango da, zazpiek izan baitzuten emazte?”
Jesusek hauxe erantzun zien:
– “Mundu honetan gizon-emakumeak ezkondu egiten dira, baina datorren munduan eta hildakoen piztueran parte hartzeko Jainkoak gai aurkituko dituenak, gizon nahiz emakume, ez dira ezkonduko; izan ere, ez daitezke berriro hil (…) Gainera, hildakoak pizten direla Moisesek berak adierazi zuen zutan zegoen sasiaren pasartean, Jaunari Abrahamen, Isaaken eta Jakoben Jainko deitzen dionean, Bera ez baita hilen Jainkoa, biziena baizik, denak bizirik baitaude Harentzat”.
1. EGOERA. Testuaren azalpen laburra.
Jesusek Jerusalenen izandako azken eztabaida da. Norekin? Zehazki, apaiz nagusiek, haien familiek eta beste pertsona dirudun batzuek osatzen duten saduzearren taldearekin. Tenpluko finantzak kontrolatzen dituztenak dira. Zergalariak, zergak publikoki kobratuz, kolaboratzaileak ziren bezala, zergalariek zergen monopolioa zuten Tenpluko moneta-trukearekin. Hauxe zen beren diru-bilketa. Eta honen zati bat Erromara bidaltzen zuten, ezkutuan, beren lanpostua mantentzeko. Eta Jesus, berpizkunde-doktrina barregarri uztean, haien jarreraz mintzo zaigu.
Itun Zaharreko lehen bost liburuak (Pentateukoa) bakarrik onartzen dituzte. Piztueraren ulerbidea beranduagoko beste liburu batean -Makabearrak izenekoan- agertzen da. Jesusek, beren galderari erantzunez, bi gauza planteatzen dizkie: 1) Pentateukoan, sutan dagoen sasiari buruzko testua berrinterpretatuz, berpizterik ez dagoela: Moisesi Jainkoa agertzen zaionean eta “Ni Abrahamen, Isaaken, Jakoben Jainkoa naiz ” esaten dionean, Berarengan denak bizirik daude (jada Pentateukoan piztueraren irakurketa harrigarria egiten du, saduzearrek egin ez zutena).
Eta 2) berpiztuak beste zerbait gara, “aingeruen antzekoak izango gara”. Gaur egun, laguntzen dionarentzat, une batzuetan heriotza-egoera bizi izan duten eta bizitzara itzuli direnen bizipenak jasotzen dira. Diotenez, zerbait guztiz berria bizi izan dute, kontzientziaren hedapen moduko bat. Ez da zerbait iluna, irekitzen den zerbait argitsua baizik, non pertsona sartzen den eta bake handia bizi duen.
Antzeko zerbait gertatzen da noizbait gure bizitzan: bizipen gorenak, Jainkoaren bizipenak. Kontzientziaren hedapen horren bizipenak dira. Une batzuk dira, non dena berri, argituezin, harrigarriro egiazko bihurtzen den; beste Bizitza batera esnatuko bagina bezala da (berpiztuaren bizipenak).
2. Otoitzean hasten gara – ISILTASUNA EGITEN DUGU.
Arnasa hartzen dugu sakonki. Arnasak estutzen gaituzten pentsamenduetatik ateratzen laguntzen digu eta orainaldean zentratzen gaitu, dagoen honetan.
Lasaitu egiten gara. Zentratu eta barreiaketa ekiditen dugu. Gure kezketatik aldentzen gara… Beranduago berriro ekingo diegu…
Gure barnearekin konektatzen gara, gure barnean dugun ‘Horrekin’, gure Bizi Iturriarekin. Barne isiltasuna egiten saiatzen gara. Lehenik, isiltasuna ez da zaratarik ez egotea, egorik edo nirik ez egotea baizik. Isiltasuna egiteko onena hauxe da: “geure maitasun, gurari eta axolatik irtetea”.
Sakonki entzuteko prestatuz goaz. Hauxe eskatzen dugu, otoitzaldi hau konfiantzaz-prestutasunez eta arduraz bizi ahal izatea.
3. IKUSI, ENTZUN, TESTUA DASTATU. Nik AURKEZTU DUT (ESCENA BERRIKUSTEN DUT). IKUSI, ENTZUN, GUSTATU…
OHARRA: Eten puntuak gelditzeko eta behatzeko (gustatzeko eta sentitzeko) lekua izan daitezela.
Jesusen ondoan kokatzen naiz, Hamabiekin eta ikasle batzuekin batera, Jerusalengo Tenpluan. Agintariekin izandako gatazkei buruz ari gara hizketan, zeinetatik ia mirariz atera den… Mintzatzen eta ahogozatzen ari gara… dirudunen taldeko pertsonak (senatariak, saduzearren taldekoak) agertzen direnean… Defentsiban jartzen gara… eta haiek istorio bat kontatzen hasten dira eta honela amaitzen dute: “Hildakoak berpizten direnean, noren emaztea izango da, zazpiek emaztetzat hartu baitzuten?”
Txunditurik entzuten dut… Hamabiei begiratu eta zera galdetzen diet: ez al dira hauek piztuera ukatzen dutenak?… Zergatik galdetzen dute piztueraz?… Eta hauxe datorkit burura: “Hauek denbora dute inora ez doazen galderak egiteko, pentsatzen dutenaren kontrakoa galdetuz”… eta Pedrok zera esaten dit: “Hauek bai beren botereari eusteko erromatarrekin elkar lanean aritzen direla”… Bien bitartean, Jesus pentsakor dago… Nola sentitzen naiz jende boteretsuaren eta haien zerbitzura dauden per tsonen aurrean, haien interesen arabera pentsatzeko? Denbora hartzen dut…
Jesusek so egiten eta pazientziaz erantzuten die, bere bataio eta itxuraldaketa bizipenetik esan baitiezaieke: “Mundu honetan gizonak eta emakumeak ezkondu egiten dira, baina geroko munduan eta berpizkundean parte hartzeko duintzat hartuak direnak ez dira ezkontzen. Jada ezin dira hil, aingeruen antzekoak direlako: berpizturik, beste egoera bat bizi dute”… Berak, izango den horren zerbait sumatu du. Pertsona orori Bizitzeko deia da… Nola sentitzen naiz?…
4. JESUS ETA BIOK. GAURKOAN KOKATZEN NAIZ.
Eta bigarren gauza bat ere kontatzen die: ”Hildakoak berpiztu egingo direla. Moisesek sasiari buruzko pasartean hori eman du aditzera, Jaunari Abrahamen, Isaacen eta Jakoben Jainkoa deitzen dionean. Bera ez baita hildakoen Jainkoa, bizidunena baizik; izan ere, guztiak berarentzat bizi dira“… Jesusek Pentateukotik (Sakratutzat duten liburutik) erantzuten die, pentsalariek, berpizkundea aintzat hartu gabe, imajina ezin zezaketen interpretazio berri bat irekiz… Pozez betetzen naiz Jesusen originaltasunagatik… Haiei ere ate bat irekitzen die… Denbora hartzen dut.
Eta Jesusek niri ere begiratzen dit hau gogorarazteko: “Piztueraren intuizio horiek noizbait agertzen dira zure bizitzan ere. Gogoan izan, zure onerako gertatzen den eta zure esku ez dagoen eta zuk eragin ez duzun hori noizbait sumatu duzunean, oparitu egin zaizula eta zure bizitza bakez eta alaitasunez bete izan duela”. Eta gogora dakart horrela izan den une bereziren bat. Denbora hartzen dut.
Joan direnean, biribilean esertzeko eta Jesusen Pertsona eta bere hitzetan dagoen Bizitzaz gozatzeko profitatzen dugu eta, bide batez, galdera hau egiten diot: “Zer iruditzen zaizkizu une batzuetan heriotza-egoera bizi izan eta bizitzara itzuli direnen bizipenak, argi tunel bat bezalako zerbait argitsua etorkizunera zabaltzen zaiela kontatuz?… Unea dastatzen dugu…
5. Eta otoitza bukatzen ari gara Jesusekin SOLASean.
Otoitzean bizi izandakoa jaso egiten dut. Gehien iritsi edo sartu zaidana kontatzen diot, niretzat zela ematen zuena, gehien identifikatu naizen hura: testu bat, hitz bat, irudi bat… Eta zerbait eskatzen diot edo eskerrak ematen dizkiot… erreberentzia keinu batez, eskuak elkartzea, eskerronez, eskuak zabalduz edo onarpenaz: gurutzearen seinalea… eta berriz leku honetara itzultzen naiz… askatuz oinaz, zabalduz eskuak… begiak irekitzen ditut…
Amen.