Jn 18, 33-37
0. TESTUA (irakurri parabola osoa).
Pilato barrura sartu zen berriro eta, Jesusi deituz, hauxe galdetu zion:
– Zu al zara juduen erregea?
Eta Jesusek:
– Zeure kabuz galdetzen didazu hau ala besteek esan dizute hau nitaz?
Pilatok honela erantzun:
– Judua ote naiz, bada, ni? Zeure herrikoek eta apaizburuek ekarri zaituzte niregana. Zer egin duzu?
Eta Jesusek:
– Nire erregetza ez da mundo honetakoa. Nire erregetza mundo honetakoa balitz, nire jendeak borroka egingo zuen ni judu agintarien menpe ez erortzeko; nire erregetza, ordea, ez da hemengoa.
Orduan Pilatok zera esan zion:
– Beraz, errege al zara zu?
Eta Jesusek erantzun zion:
– Errege naiz, zeuk diozun bezala. Horretarakoxe jaio eta etorri naiz mundura: egiaren testigantza egitera. Egiarena denak entzuten du nire ahotsa.
Eta Pilatok:
– Egia, zer da egia?
1. EGOERA. Testuaren azalpen laburra.
Testuan talka egiten duen lehenengo gauza zera da, Jesus epaitzen ari diren une honetan errege gisa jartzea. Beraz, galtzaile eta garaitua bezala agertzen da. Horregatik erregealdi honek ez du zerikusirik guk Erregetzat ezagutzen dugunarekin, honek baitu boterea eta agintzen baitu goitik. Jesusena desberdina da: “Nire erreinua ez da mundu honetakoa. Hala balitz, nire zerbitzariek borroka egingo zuketen juduen esku utz ez nintzaten.”
Orduan, zer erresuma mota da? Lehenik eta behin, ez da juduek jentilen aurka lortutako garaipenaren tankerakoa; ez da indarrez egindako konkista, haien garaikideek uste zuten bezala. Bihotzen konkista da, giza haurridetasunaren baldintzak sortzeko. Hauxe da egian bizitzea: “Errege naiz. Ni jaio eta mundura etorri nintzen egiaren lekuko izateko. Eta egiazkoak diren guztiek entzuten didate.”
Ezin dugu ahaztu Jesus Gurutzean: Jesus Nazaretarra Juduen erregea: INRI. Jesus gurutzetik da nagusi. Aitarena aurrera eramateagatik, dena ematen du: denbora, energiak, nekeak, erabat hustu arte, bizitzari atxikien gauden hori guztia. Horrela errege bihurtzen da, Jainkoaren Erreinua posible egiten du, dena eman du gainerakoak pertsonak izan daitezen, mahaian beren lekuarekin eta bihotz errukiorrarekin.
2. Otoitzean hasten gara – ISILTASUNA EGITEN DUGU.
Arnasa hartzen dugu sakonki. Arnasak estutzen gaituzten pentsamenduetatik ateratzen laguntzen digu eta orainaldean zentratzen gaitu, dagoen honetan.
Lasaitu egiten gara. Zentratu eta barreiaketa ekiditen dugu. Gure kezketatik aldentzen gara… Beranduago berriro ekingo diegu…
Gure barnearekin konektatzen gara, gure barnean dugun ‘Horrekin’, gure Bizi Iturriarekin. Barne isiltasuna egiten saiatzen gara. Lehenik, isiltasuna ez da zaratarik ez egotea, egorik edo nirik ez egotea baizik. Isiltasuna egiteko onena hauxe da: “geure maitasun, gurari eta axolatik irtetea”.
Sakonki entzuteko prestatuz goaz. Hauxe eskatzen dugu, otoitzaldi hau konfiantzaz-prestutasunez eta arduraz bizi ahal izatea.
3. IKUSI, ENTZUN, TESTUA DASTATU. Nik AURKEZTU DUT (ESCENA BERRIKUSTEN DUT). IKUSI, ENTZUN, GUSTATU…
OHARRA: Eten puntuak gelditzeko eta behatzeko (gustatzeko eta sentitzeko) lekua izan daitezela.
Jerusalenen kokatzen naiz erromatar gobernadorearen jauregian, Jesusen aurkako jendaurreko epaiketa premiazkoa egiten den lekuan. Jesus, bere jaioterriko (Judeako) agintariek Erromako herrialde inbasoreko agintariei ematen diete. Eta Jesusengana nator: zein gogorra epaiketa publiko batetik igaro behar izatea, bere herrikoek entregatu eta salatutako erromatar inbaditzailearen epaiketatik! Estualdi horretan Jesusen ondoan nago. Ezer ulertu gabe. Egoten jakitea eskatzen dut.
Itaunketa hasten da: ez naiz urrun kokatzen Jesus zalantzan jarria dagoen tokitik. Pilatok jakin nahi du zertaz doan kontu hau eta hauxe galdetu dio: “Zu al zara juduen erregea? Zure nazioko buruek nire eskuetan jarri zaituzte: zer egin duzu?” Eta Jesus susmagarria dela jabetzen naiz, delitu bat egiteagatik salatua, eta Jesusi laguntzen diot gaizkiletzat hartua izateko egoeran. Nire bihotzean jira-biraka darabilt: nola liteke? Denbora behar dut.
So egiten didan Jesusi begiratzen diot eta Pilatori egiten dion erantzuna entzuten dut: “Nire erreinua ez da mundu honetakoa. Hala balitz, nire zerbitzariek borroka egingo zuketen ni juduen esku ez uzteko”. Eta ulertzen hasten naiz Jesusen erregealdiak ez duela horrenbeste zerikusirik besteak menderatzeko boterearen lorpenarekin, nire bihotza eraldatzearekin baizik, so errukitsuz begira dezadan eta izenik gabeko asko haurridetasunaren mahaian eser ditzadan. Denbora behar dut.
4. JESUS ETA BIOK.
Eta Jesusen eta Pilatoren arteko elkarrizketan bertan jarraitzen dut: nola begiratzen dion Jesusek Pilatori, egiazki,eta nola biratzen duen bere soa niregana eta niri ere nola begiratzen didan. Eta benetan egiten du. Kosta egiten zait haren begiradari eustea, zeren eta, egian erabat biziko banintz, errazago eutsiko bailioke nire begiradari, baina nire desira onak eta nire ekintza laburrak ere aurkitzen ditu. Egian bizitzeko koherentzia hori eskatzen diot.
Agertoki beldurgarri horretan, Jesusek egoera honi aurpegia eman behar izateko egin duen guztia gogora ekarri dut, eta errepasoa egingo dut: larunbata sendatzeko dela, ez legeak edo arauak betetzeko; benetako erlijiotasuna ez dela hainbeste zenbat ematen duzun, zenbatekin geratzen zaren baizik; sakratua ez dela Tenplua, pertsonak baizik; galduta daudenek ez dutela arbuioa eta mespretxua merezi, baizik eta bigarren aukera… Eta neureganatzen saiatzen naiz, egian bizi ahal izateko.
Eta Jesusi, pairatzen ari den egoera honetan, zera eskatzen diot, ene burua erabat emate-bidean aurrera egin dezadala: “Jesus, noizbehinkako erremusina ematearekin ez nadila konformatu, baizik eta nirea partekatze iraunkorra izan dadila; ez nadila geratu ahulak sustatzeko egitarautan parte hartzen, baizik eta nire zortea eurekin batera joka dezadala; ez dezadala bizimodu neurekoia egin, honek gabezia sortzen baitu…” Eta bihotzez eskatzen diot bere egian bizi izateko. Denbora hartzen dut.
5. Eta otoitza bukatzen ari gara Jesusekin SOLASean.
Otoitzean bizi izandakoa jaso egiten dut. Gehien iritsi edo sartu zaidana kontatzen diot, niretzat zela ematen zuena, gehien identifikatu naizen hura: testu bat, hitz bat, irudi bat… Eta zerbait eskatzen diot edo eskerrak ematen dizkiot. Eta horrela amaitzen dut: Aitaren eta Semearen eta Espiritu Santuaren izenean.
Amen.
