Mt 28, 16-20
0. TESTUA (irakurri parabola osoa).
Hamaika ikasleak Galileara joan ziren, Jesusek esandako mendira. Ikusi zutenean, gurtu egin zuten; batzuk, ordea, zalantzan zeuden.
Jesus, hurbildurik, honela mintzatu zitzaien:
– “Ahalmen osoa eman dit Jainkoak zeru-lurretan. Zoazte, bada, eta egin herri guztiak nire ikasle. Aitaren eta Semearen eta Espiritu Santuaren izenean bataiatuz eta nik agindu dizuedan guztia betetzen irakatsiz. Eta ni zeuekin izango nauzue egunero munduaren azkenera arte.”
1. EGOERA. Testuaren azalpen laburra.
Testu hau berpiztuaren sorrerako esperientzia pertsonal eta komunitarioen etapa batetik misioko etapa batera igarotzea da. Horrek etapa ixtea eskatzen du. Mateok izen bat jarri dio: Igokundea. Bere kosmologian, Jainkoa goian zegoen, zeru-kupulatik haratago. Bada, Jesus hara igotzen da, bere jatorrizko egoerara, Betetasunean bizitzera.
SORKUNTZA-ALDIA. Jesus bera ezagutu zutenei, gurutziltzatuak beste era batera (Espirituarengan) Bizirik jarraitzen duela esperimentatzeko aukera eman zitzaien, eta horrela sentitzen dute beren bizitzan, eta Haren Bizia beraiengan dagoela sumatzen dute. Horixe izan zen beren sorkuntzako bizipen nagusia. Hauxe da guri gertatzen zaiguna. Gogojardunen, Pazkoen, gure bizitzan Jesusen presentzia deigarrien bizipenen hasieran, alaitasun handi, bake, gozamen eta abarren barne mugimendua dago.
Eta gero, zer egiten dugu? Bizi izandakoa besteei jakinaraztea. Beraz, kontua kanpora irtetea da: “Zoazte mundu osoan zehar eta egin nire ikasleak,” hau da, jar itzazue pertsonak Jesusekin harremanetan. Pertsonalki hautatu ahal izan dezatela. Bataioa hartzean bakoitzak bere izena esaten du. Eta horrela bizitza berri bat hastea, Aitari, hau da, dena jaiotzen den Iturriari eskainiak izatea; Bizi eredu den Semeari eta Espiritu Santuari ere eskainiak, zeinaren habailan ibiltzen baikara. Agindu dizuedana, haiei betetzen irakatsiz”: Mateorenean, agindua, irakaskuntza nagusia, Zoriontasunak dira.
Datu bitxia: “Gurtu egin zuten, nahiz eta batzuk zalantzan zeuden.” Nola egon daitezke zalantzan duela egun batzuk berpiztua sumatu badute?Konfiantza egunero berriztatzen da: esperientzia handiek markatzen dute, baina ez dira behin betikoak. Berpiztuarenak ere ez du zehazten ematen edo entrega-erantzuna. Eta zer esan gutaz? Egunero berriztatzen dugu gure erantzuna, egunero konektatzen dugu gure Bizi Iturriekin, egunero itsasten gatzaizkio hauei. Eta Jesus nirekin dago: “Ni egunero nago zuekin munduaren amaiera arte.”
2. Otoitzean hasten gara – ISILTASUNA EGITEN DUGU.
Arnasa hartzen dugu sakonki. Arnasak estutzen gaituzten pentsamenduetatik ateratzen laguntzen digu eta orainaldean zentratzen gaitu, dagoen honetan.
Lasaitu egiten gara. Zentratu eta barreiaketa ekiditen dugu. Gure kezketatik aldentzen gara… Beranduago berriro ekingo diegu…
Gure barnearekin konektatzen gara, gure barnean dugun ‘Horrekin’, gure Bizi Iturriarekin. Barne isiltasuna egiten saiatzen gara. Lehenik, isiltasuna ez da zaratarik ez egotea, egorik edo nirik ez egotea baizik. Isiltasuna egiteko onena hauxe da: “geure maitasun, gurari eta axolatik irtetea”.
Sakonki entzuteko prestatuz goaz. Hauxe eskatzen dugu, otoitzaldi hau konfiantzaz-prestutasunez eta arduraz bizi ahal izatea.
3. IKUSI, ENTZUN, TESTUA DASTATU. Nik AURKEZTU DUT (ESCENA BERRIKUSTEN DUT). IKUSI, ENTZUN, GUSTATU…
OHARRA: Eten puntuak gelditzeko eta behatzeko (gustatzeko eta sentitzeko) lekua izan daitezela.
Mendian kokatzen naiz (Moises Sinain bezala), non Jesusek apostolu, emakume, bere ama Maria eta beste ikasle batzuekin hitzordua zuen. Han Espiriturengan egiten zaie presente, Jesusi bere Abba bataio edo itxuraldaketan presente egin zaion bezala… Denbora hartzen dut Bere zeregina hasten duen agerraldia dastatzeko, eta Berpiztutako Agerpen horrekin konektatuz elkartzen dira, eta ni haiekin… Denbora hartzen dut.
Arretaz behatzen dut: gurtzen dutenean, beren bizitzaren Absolutua bezala sentitzen dute, baina harritu egiten naiz “batzuk zalantzan daudenean.” Nola izan daitekeen holakoa, galdetzen diot neure buruari, berpiztuaren esperientziak bizi izan dituztenean… Lehen sugar-uneak igaro ondoren, egunero konfiantza berritzea garrantzitsua dela konturatzen naiz… Eta ikasi egiten dut…
Jesusen hitzak entzuten ditut: “Aginpide osoa eman zait… Zoazte eta egin nire ikasleak… Bataiatu itzazue… Irakats iezaiezue…” Gakoa hau –pertsonak Jesusekin harremanetan jartzea— dela konturatzen naiz, Bere salbamena esperimentatu ahal izan dezaten eta beren bizitza Jainkoaren erreinuari eskain diezaioten… Eta esperientzia pertsonal hori bizirik izatea eta transmititzen jakitea eskatzen dut…
4. JESUS ETA BIOK.
Jesus horrek berak, denei zuzentzen zaienak, nirekin bere espazioa izan nahi duela igartzen dut: erruki-erraiekin begiratzen dit, nitaz fidatzen da eta misioan bidaltzen nau: “Zoaz mundu osora…” Nire erosotasun-eremutik, nire mundu ezagunetik, menderatzen ditudan nire ohituretatik irteteko indarra eskatzen diot, kanpo gorrira joateko indarra, baita etsai-girorakoa ere… Denbora hartzen dut eta “Zure sentimendu berberak izan ditzadala!” eskatzen diot…
Eta Harekiko konfiantzazko une horretan, nire une ahulak kontatzen dizkiot, bere presentzia lausotzen zaidala sumatzen ditudan garaiak, oztopoengatik nirekin dagoela fidantziarik ez dudanean… Eta hau esaten dit: “Mendian zeuden eta zalantza egiten zuten haiei bezala gertatzen zaizu,” eta honela esaten diot: “Denbora hartu nahi dut otoitzean konfiantza lantzeko, egunerokoan iraupenean irabazi nahi dut, ez dut kaskarkerian erori nahi.” Samurtasunez begiratzen dit…
Honako hau esaten didanean entzuten diot: “Ni zurekin nago egunero garaien bukaera arte“. Eta neure egiteko, haren hitzak errepikatzen ditut: “Zurekin nago… egunero… garaien bukaera arte“. Gainera, Zu zauden tokian egotea eskatzen dizut: kaleko haurrengan, bakarrik dauden pertsonengan, leku aldatuengan, irteerarik ez dagoela ematen duen egoera horietan… eta hor hainbeste heriotza itzalean zure argia sumatzea.
5. Eta otoitza bukatzen ari gara Jesusekin SOLASean.
Otoitzean bizi izandakoa jaso egiten dut. Gehien iritsi edo sartu zaidana kontatzen diot, niretzat zela ematen zuena, gehien identifikatu naizen hura: testu bat, hitz bat, irudi bat… Eta zerbait eskatzen diot edo eskerrak ematen dizkiot. Eta horrela amaitzen dut: Aitaren eta Semearen eta Espiritu Santuaren izenean.
Amen.