Lk 1, 1-4; 4,16-21
0. TESTUA (irakurri parabola osoa).
Jesus Nazaretera joan zen, bera hazi zen herrira, eta larunbatean sinagogan sartu zen, ohi zuenez, eta irakurgaia egitera zutitu. Isaias profetaren liburua eman zioten eskura eta, irekitzean, pasarte hau aurkitu zuen:
” Jaunaren Izpiritua nire gainean dago, berak bidali nau gatibuei askatasuna eta behartsuei berriona adieraztera, itsuei ikusmena hots egitera eta zapalduak askatzera, Jaunak onginahia azalduko duen urtea hots egitera. (…)”
Denak sinagogan begira-begira zeuzkan eta honela hasi zitzaien Jesus:
– “Gaur bete da profezia hau entzuten didazuenontzat”.
1. EGOERA. Testuaren azalpen laburra.
Lukas, Greziako Pabloren komunitateekin harremanetan sartzean bihurtu zen sendagile. Judaismoaren zirkulutik kanpoko norbait da. Eta, beraz, bere pentsamoldean, lehenik eta behin idazkion fidagarritasuna frogatu nahi du, ikusleek eta konfiantzazko lekukoek bermatua. Badirudi zera esan nahi duela, ez dugula asmakizunetan sinesten, egiaztatutako egintzetan baizik.
Gaurko ebanjelioan, sinoptikoek Jesus baztertua edo arbuiatua den testu bat jasotzen dute. Zehazki, Lukasen ebanjelioan, herriko zaborrontzira bota nahi dute. Nazaretarrei, bizitza osoan elkarrekin bizi izan direnen arteko norbait profeta dela sinestea oso zaila egiten zaie. Eta Jainkoaren profeta! Nor dela uste du honek!!!
Jesusen proiektuak bi zati ditu, babesgabeenei arreta pertsonala eskaintzen diena: pobreak, presoak, itsuak, zapalduak. Eta beste bat estrukturalagoa, Jaunaren grazia-urtea. Grazia-urtea Israelen desberdintasunak saihesteko sortutako erakundea zen. 49 urtean behin, 7 aldiz 7 aldiz birbanatzen ziren lurrak, eguraldi txarraren edo kudeaketa txarraren ondorioz inor miserian gera ez zedin. Lebitiko 25. zenbakian jasota dago.
2. Otoitzean hasten gara – ISILTASUNA EGITEN DUGU.
Arnasa hartzen dugu sakonki. Arnasak estutzen gaituzten pentsamenduetatik ateratzen laguntzen digu eta orainaldean zentratzen gaitu, dagoen honetan.
Lasaitu egiten gara. Zentratu eta barreiaketa ekiditen dugu. Gure kezketatik aldentzen gara… Beranduago berriro ekingo diegu…
Gure barnearekin konektatzen gara, gure barnean dugun ‘Horrekin’, gure Bizi Iturriarekin. Barne isiltasuna egiten saiatzen gara. Lehenik, isiltasuna ez da zaratarik ez egotea, egorik edo nirik ez egotea baizik. Isiltasuna egiteko onena hauxe da: “geure maitasun, gurari eta axolatik irtetea”.
Sakonki entzuteko prestatuz goaz. Hauxe eskatzen dugu, otoitzaldi hau konfiantzaz-prestutasunez eta arduraz bizi ahal izatea.
3. IKUSI, ENTZUN, TESTUA DASTATU. Nik AURKEZTU DUT (ESCENA BERRIKUSTEN DUT). IKUSI, ENTZUN, GUSTATU…
OHARRA: Eten puntuak gelditzeko eta behatzeko (gustatzeko eta sentitzeko) lekua izan daitezela.
Nazareteko sinagogan kokatzen naiz, apostoluekin, herriko jendearekin eta Jesusen familiarekin… Emakumeak gizonengandik aparte ikusten ditugu, sinagogan haientzat egokitutako gune batean, eta haien artean Maria, Jesusen ama… Sinagogako arduradunak larunbateko otoitzari hasiera nola ematen dion entzuten dut… Eta ni adi-adi, sinagogan lehen aldiz sartzen naizela baita… Denbora hartzen dut han gertatzen denarekin konektatzeko, eta egoera dastatzen dut…
Bat-batean arduradunak keinu bat egiten du, norbaitek –Kafarnaumen izen bat lortzen ari den Jesusek– irakur dezan, eta Isaias profetaren paper bobina pasatzen dio… Jendearen ikusmina nabaritzen dut… Doinu biziz irakurtzen entzuten diot… “Jainkoaren Izpiritua nire gainean dago gantzutu nauelako“… Jesus testuarekin identifikatzen dela konturatzen naiz, irakurtzen ari dena Berari gertatu izan balitzaio bezala… Nola sentitzen naiz? Uneaz gozatzen dut.
Isiltasun handia egin da sinagogan, eta Jesusi entzuten jarraitzen dut: ”Behartsuei Berri Ona ematera bidali nau, gatibuei askatasuna iragartzera, itsuei ikusmena, zapalduei askatasuna…” Barneliluraturik entzuten dut, eta gaur egun Bizitzaren bazterretan botata geratzen diren horrenbesteren izenak — tratu txarrak jasandako emakumeenak, espetxeratuenak, ez etorkizunik ez orainik ikusten ez duten pertsonenak, beren lurraldea utzi behar izan dutenenak, hautsita bizi direnenak…– kontatzen dizkiot… Hori nik gaur balitz bezala sentitzen dut, eta sentiberatasuna eskatzen dut egoera horiek neure ganatuz joateko.
4. JESUS ETA BIOK.
Eta Jesusi entzuten jarraitzen dut. Haren ondoan eserita nago: “Etorri naiz Jaunaren graziazko urtea iragartzera.”… Aukera berdintasuna eta bihotz berritua dituen mundua… Bizitza diren hitz hauetaz gozatzen dut… Eta Jesusi kontatzen diot gaur hau egitea zein garrantzitsua izango litzatekeen, hau da, aberats eta txiroen artean bizi ditugun desberdintasun ikaragarriak desagerraraztea, zorigaiztoko gizarte bat sagaratzen baitute… Bihotza sutu egiten zait praktikan jartzeko irrikaz… Denbora hartzen dut…
Eta esertzean, guztien begiak Harengan finkatuta daude, eta esaten digu: “Gaur bete da entzun berri duzuen idazkera hau, hainbeste pertsonarengan pentsatzen dut, Hari eta uhin honetan sartzen direnei esker, tratu txarrak jasaten dituzten emakumeak, presoak, etorkizunik eta orainik ikusten ez dutenak, beren lurretik irten behar dutenak, bizi zareten hainbeste pertsona, sentitzen dut hori niretzat balitz bezala.
Gaur bete da Idazlan hau… Eta Jesusi kontatzen diot gizarte honetako askok iragarki honekin gozatuko luketela, borondate oneko hainbat pertsonak, nire familiakoek, lagun batzuek, boluntarioek, itxaropenez betetako etorkizun batean izena emango luketenek eta bere bizitza hondatzeaz nekatuta daudenek…
5. Eta otoitza bukatzen ari gara Jesusekin SOLASean.
Otoitzean bizi izandakoa jaso egiten dut. Gehien iritsi edo sartu zaidana kontatzen diot, niretzat zela ematen zuena, gehien identifikatu naizen hura: testu bat, hitz bat, irudi bat… Eta zerbait eskatzen diot edo eskerrak ematen dizkiot. Eta horrela amaitzen dut: Aitaren eta Semearen eta Espiritu Santuaren izenean.
Amen.
