Jn 12, 20-33
0. TESTUA
Jaietan Jainkoari kultu ematera joan zirenen artean baziren greziar batzuk. Hauek Galileako Betsaidako Felipegana hurbildu eta eskabide hau egin zioten: «Jauna, Jesus ikusi nahi genuke». Felipe Andresi esatera joan zen, eta biek, Andresek eta Felipek, Jesusi jakinarazi zioten.
Jesusek erantzun zien: «Iritsi da Gizonaren Semearen aintza azalduko den ordua. Bene-benetan diotsuet: Garialea, lurrean sartu eta hiltzen ez bada, bera bakarrik gelditzen da; hiltzen bada, ordea, fruitu asko ematen du. Bere bizia maite duenak galdu egingo du; baina mundu honetan bere bizia gutxiesten duenak betiko bizirako gordeko du. Nire zerbitzari izan nahi duenak jarrai biezat eta, ni nagoen tokian, han izango da nire zerbitzaria ere. Nire zerbitzari dena Aitak ohoratu egingo du. Larri dut orain neure barrua. Baina zer esan? Larrialdi honetatik ateratzeko eskatuko al diot Aitari? Ez horixe, honetarakoxe etorri bainaiz! Aita, azaldu zeure aintza!»
Ahots bat entzun zen orduan zerutik: «Azaldu dut, eta berriro ere azalduko dut».
Han zeudenetako batzuek, ahotsa entzunik, trumoia izan zela zioten; beste batzuek, ordea, aingeru batek hitz egin ziola.
Jesusek adierazi zuen: «Ahots horrek ez du niretzat hitz egin, zuentzat baizik. Oraintxe da mundu honen epaiketa; oraintxe galduko du bere boterea mundu honetako buruzagiak. Eta nik, lurretik jasoko nautenean, neuregana erakarriko ditut denak». Hitz hauen bidez, nolako heriotzaz hilko zen adierazi zuen.
1. EGOERA. Testuaren azalpen laburra.
Eszena hau Jerusalemgo Tenpluan gertatzen da. Gogoan dugu Jesus Tenplu berria dela, Jainkoa bizi den lekua. Tenpluan salbazioa bilatzen zutenek, orain Jesusengan bilatu behar dute. Testuinguru horretan badira greziar batzuk, diasporako juduak, Jesus ezagutu nahi dutenak. Itun Zaharrean “ezagutu” hitzak esperientzia egitearekin zuen zerikusia. Ezagutzea esperientzia jakintza da. Horrela uler dezakegu Jesus sakonki ezagutzea Berarekin bizitzea dela, Orduaren esperientzia, egiaren ordua. “Iritsi da Gizonaren Semea aintza azalduko den ordua. Benetan diotsuet, lurrera erortzen den gari alea hiltzen ez bada, bakarrik geratzen dela; baina hiltzen bada, fruitu asko ematen du “. Eta Ordua Jesusentzat bizitzea, anaitasunaren kausaren alde bizitza emateko unea da.
Ordua bizitzeko, ebanjelioak hainbat urrats planteatzen ditu entrenamendu prozesu bat bezala. Lehenik, atxikimendurik (apegorik) gabe bizitzen ikastea, baita bizitzeko atxikimendutik libre egotea ere. “Bere bizitzarekiko atxikimendua duenak galdu egingo du, eta mundu honetan bere bizitzari atxikita ez dagoenak betiko bizitzarako gordeko du”. San Ignaziok Gogojardunetan bere bizitza ordenatzeaz hitz egiten du, inolako afekziorik (atxikimendurik) onartu gabe. Horrekin, askatasunean irabaztea lortu nahi du, gure bizitzako alderdi guztiak eskura izan ditzagun: osasuna edo gaixotasuna, aberastasuna edo pobrezia, ohorea edo izen ona galtzea, bizitza luzea edo laburra, eta horrela gainerako guztian…
Jesus ezagutzea, Jesusi gurutzeraino jarraitzea da: “lurretik jasoko nautenean, denak nigana erakarriko ditut”. Maitasunaren aurrean gaude muturreraino. Jesusi gurutzean dena kentzen diote, bere eginkizuna erabat gutxiesten diote (“Jainkoarena balitz, Jainkoak ez lioke horrela hiltzen utziko”), baita arropa ere (duintasunaren seinale), baina ez dute lortzen ez maitasuna, ez barkamena, ez fideltasuna kentzea. Jesus hiltzen da barkatzen (aita barka iezaiezu ez dakitelako zer egiten duten), eta fideltasunean (zure eskuetan nire Espiritua goraipatzen). Horrela gailentzen da gaizkiaren gainetik, umiliatuta eta txikituta ez baitu inor gorrotatzen, ez du inor gaizki desiratzen, hil egiten da bere pertsonari barkatzeko gaitasuna eta fideltasuna kendu ezinik…
2. Otoitzean hasten gara – ISILTASUNA EGITEN DUGU.
Kokaeraren bila gabiltza… ez oso artega ez oso eroso. Oinpeak zoruaren arrimuan. Sorbalda zuzen.
– Eta arnasa hartzen dugu behin baino gehiagotan arnasgora sakonak eginez. Arnasketak (itotzen gaituzten) pentsamenduetatik irteten laguntzen digu eta orainaldian zentratzen gaitu. Arnasketak bizi-erritmoarekin ko- nektatzen laguntzen digu. Bizirik mantentzen gaituena da. Arnasa hartzen jarraitzen dugu eta lasaituz goaz. Gure kezketatik distantzia hartzen dugu.
– Arnasa hartzean, gure barneko gune horretara sartzen gara, non bakean aurkitzen garen, non geure burua-rekin topo egiten dugun… eta bertan bizi eta gainditzen gaituen Ongiarekin ere topo egiten dugun, gure Bizi Iturriarekin. Gure isiltasun-gunea aurkituz goaz. Arnasa hartzen jarraitzen dugu. Isiltasuna ez da zaratarik eza, egorik (nirik) eza baizik.
Testua kontenplatzera pasa baino lehen, bi jarrera hauek prestatzen ditugu: konfiantza (ni eramaten uzten diot Jaunari, Bere eskuetan jartzen naizela) eta jarduna edo dedikazioa.
3. IKUSI, ENTZUN, TESTUA DASTATU. Nik AURKEZTU DUT (ESCENA BERRIKUSTEN DUT). IKUSI, ENTZUN, GUSTATU…
OHARRA: Eten puntuak gelditzeko eta behatzeko (gustatzeko eta sentitzeko) lekua izan daitezela.
Neure burua kokatzeari ekiten diot, Tenpluan pertsona-talde handi batekin banengo bezala. Eta Felipe eta Andres Greziatik etorritako judu batzuekin datoz, eta Jesus ezagutu nahi dute. Horri erantzunez, hitza hartzen du eta bera ezagutzeko modua kontatzen du: “Iritsi da Gizonaren Semearen aintza agertuko den ordua. Benetan diotsuet, lurrera erortzen den gari alea hiltzen ez bada, bakarrik geratzen dela; baina hiltzen bada, fruitu asko ematen du”. Konturatzen naiz Jesus benetan ezagutzea ORDUA bizitzen ikastea dela, egiaren ordua. Dena emateko unea da… nola geratuko naiz hori entzutean?… Jesusen sentimendu berberak izatea eskatzen dut prestasun horretan bizitzeko… nire denbora hartzen dut.
Lagun taldean jarraitzen dogu, Jesusen hitzei adi. Eta berriro Jesusek: “Bere bizitzarekiko atxikimendua daukanak galdu egingo du; eta mundu honetan bere bizitzari atxikita ez dagoenak betiko bizitzarako gordeko du”. Entzuten ari naiz zer dioten Hamabiek atxikimenduei buruz. Atxikimendua diot agintzeari, besteak baino gehiago izateari, besteak baino gehiago izateari, besteak baino gehiago sentitzeari… Jesusek esango balie bezala da: begira, amaieraraino jarraitzeko atxikimendurik ez baduzu… nola sentitzen naiz… eta hor nago haiekin eta Jesusekin, egiaren orduari beldurrarekin… zer eskatzea ateratzen zait?…
Eta Jesusek jarraitzen du komentatzen: “Lurrera erortzen den gari alea hiltzen ez bada, bakarrik geratzen da…”, begiratzen die entzuten diotenei eta honako hau kontatzen die: “Nirekin kolaboratu nahi duena, nire atzetik joan dadila, eta ni nagoen lekuan, nire kolaboratzailea ere egongo da. Lagundu nahi didana, nire Aitak ohoratuko du”… berehala gogoratzen naiz Jesusen esaeraz:”nire uztarria leuna da”. Uztarria beti eramaten da bi animaliaren artean, inoiz ez bakarra. Jesusek kontatzen dienez, “bizitzaren gurditik elkarrekin tira egingo dugu, nik alde batetik eta zuek bestetik… ni nagoen lekuan, nire misio-laguna egongo da”… zer sentimendu pasatzen dira nire barnetik?… eta Egiaren Orduan jarraitzeko arriskua usaintzen ari naiz… Jesusekin bat eginda bizitzea eskatzen dut, mahatsondoak bezala…
4.-JESUS ETA BIOK
Jesusek, taldetik pixka bat aldenduz, nirekin topo egin nahi du eta hitz egiten hasten zait dena emateko prozesu batean kokatu nahi banindu bezala, Berarekin ORDUAN iristeko prozesu batean. Gogorarazten dit: “gari alea lurrera erortzen ez bada eta hiltzen bada,… ez du fruiturik sortzen”… “Gizarte honetako jende askok bere interesen arabera bizitzea du amets, hortik omen doalako zoriontasuna. Baina nik proposatzen dudana gure interesetatik irtetea da, lehenik guztion interesei begiratzeko, behar gaituztenengan pentsatzeko, animatzen al zara…? “… Gogoan dut Elizarik ez dagoela irteeran, pertsonarik ez badago beren baitatik irten gabe… nola sentitzen naiz proposatzen didana entzutean… nire denbora hartzen dut…
Eta berriketan jarraitzen dugu, eta entrenamendu honen lehen urrats gisa, nire atxikimenduei buruz galdetzen dit: “Zer gabe ezin izango zinateke bizi, astebururik gabe, plazerrik gabe, ezagutua izan gabe, kargu liluragarririk izan gabe, sarean jarraitzailerik izan gabe…? Esadazu zer ezin duzun alde batera utzi eta esango dizut libre ez zarena. Zure bizitza egiteari lotuta zaude? “… nire denbora hartzen dut nire atxikimenduez gehiago jabetzeko… begiratzen dut horietako zeinek kentzen didaten askatasuna… nola sentitzen naiz?… nire denbora hartzen dut.
Jesusekin, Berarekin batera, benetan diotsut: “eskerrak eman nahi dizkizut zuretakotzat hartzeagatik… Eta, aldi berean, beldurra sentitzen dut, gatazka eta gaitzespena iristen direla ikusten dudalako… Eta eskatzen dizut elkarrekin aurre egin diezaiola egiaren orduari, nireari, bazterketa eta gurutzea bizi ahal izateko, barkamenez eta fideltasunez… Eta hori guztia, historia honetako zaurgarriei leku bat egiteagatik: migratzaileak, tratu txarrak jaso dituztenak, abandonatuak, pobretuak “… Nola sentitzen naiz?… eskertzen diot bere fideltasuna. Zer ateratzen zait eskatzea? Agian gorrotorik gabeko bihotz bat min egiten didatenekiko, barkamenez eta fideltasunez betea ez bada… eta nire denbora hartzen dut…
5.- Eta otoitza bukatzen ari gara Jesusekin SOLASean.
Otoitzean bizi izandakoa jasotzen dut. Gehien iritsi edo sartu zaidana kontatzen diot, niretzat zela ematen zuena, gehien identifikatu naizen hura: testu bat, hitz bat, irudi bat… Eta zerbait eskatzen diot… edo eskerrak ematen… begirunekeinuaz (eskuak elkartuz), eskerroneko keinuaz (eskuak irekiz) edo onarpenkeinuaz (gurutzearen zeinuaz)… Eta nire tokira ari naiz itzultzen. Hankak lasaitzen ditut, eskuak irekitzen, begiak zabaltzen… Eta bizi izandakoa idazten amaitzen dut, nire bizitzari finkatzen lagundu diezadan.
