Mt 4, 12-23
0. TESTUA (osorik irakurri)
Joan Bataiatzailea kartzelan sartu zutela jakitean, Galileara joan zen Jesus. Baina Nazaret utzirik, Zabulon eta Neftaliren lurraldean jarri zen bizitzen, aintzira-bazterrean dagoen Kafarnaum herrian. Horrela, Jainkoak Isaias profetaren bidez esana bete zen:
– “Zabulonen lurraldea eta Neftaliren lurraldea,itsas ondoko bidea, Jordanez haranzko lurraldea, jentilen Galilea! Ilunpetan zegoen herriak argi handia ikusi du. Itzalpean bizi zirenei argiak egin die distira.”
Une hartatik hasi zen Jesus honela hots egiten:
– “Bihozberri zaitezte, gainean baituzue Jainkoaren erregetza.”
Jesusek, Galileako aintzira-bazterrean zehar zebilela, bi anaia, Simon, Pedro deitua, eta Andres, ikusi zituen, sarea uretara botatzen, arrantzaleak baitziren. Jesusek esan zien:
– “Zatozte nirekin eta giza arrantzale egingo zaituztet.”
Haiek, besterik gabe, sareak utzi eta jarraitu egin zioten. Aurrerago, beste bi anaia ikusi zituen, Santiago eta Joan, Zebedeoren semeak, aitarekin ontzian sareak konpontzen. Eta dei egin zien. Haiek, ontzia eta aita utzirik, jarraitu egin zioten. Jesus Galilea guztian barrena ibili zen, hango sinagogetan irakasten. Jainkoaren erregetzaren berri ona hots egiten zuen eta herriko gaitz eta eritasun guztiak sendatzen.
1. TESTUAREN IRUZKINA
Jesusek bere bizitza publikoa Joan Bataiatzailearen mugimendutik hasten du, hau da, autoritate erromatarrak atxilotutako baten (politikoa) eta juduen autoritate erlijiosoarentzako susmagarri/profeta baten urratsei jarraituz. Eta Galilea aukeratu zuen bere misioa hasteko, iparraldean, juduentzako lur erdi paganoa. Baina honek Judean dagoen Herodesen nolabaiteko babesa ematen zion, bere gogortasunagatik ezaguna eta baita Jerusalemgo erlijio-kontroletik nolabaiteko distantzia ere.
Bere mezua. Lehenengoa: Eskriturak betetzen dira: …”Ilunpetan dagoen herriak argi handia ikusi zuen”… (Mateo juduen munduko ebanjelaria da). Jainkoak bere Erregetzan agertu nahi du. Zerbait berri eta argitsuaren garaia iritsi da. Bigarrena: espero ezazue horrela dela, Jainkoak herria eta pertsona bakoitza salbatzera eta salbatzera iritsi nahi duela: “Zeruetako Erreinua gertu dago”. Hori da Berri Ona, ebanjelioa, hau da, Jesusek deskubritzen duena, Jainkoa Abba dela eta bere bizitzarekin komunikatzen diguna.
Hirugarrena. Bihur zaitezte, hau da, alda ezazue zuen bizitzek daramaten norabidea, gaur egun honela zehaztu genezakeena: utz ezazue alde batera desertizatzea, deformatzea, suntsitzea, menderatzea… nire bizitza egitea, eta joan zaitezte zaintzera, artatzera, garbi jolastera, samurtasunera, anaitasunera, “haizearen eta gizarte-giroko olatuen indarra gorabehera”, pasa zaitezte besteen aurrean axolagabekeriatik giza miseria ororen aurrean haragizko bihotza izatera.
Lehenengo laurak. Jesus talde bat osatzen hasten da, ez bakarrik, lehen komunitate bat bizitza partekatzeko “etorri nirekin” eta misioa “gizon arrantzale egingo zaituztet”, hau da, pertsonen sakona, motibazioak eta jokabide berriak sortzen dituzten usteak lantzeko. Pertsonalki ez dute doktrina bat jarraitzen, bere pertsona baizik: “Beren sareak utzita, jarraitu egin zioten”. Zein garrantzitsua den prest egotea bizitza osoan egin dutena, arrantzan egitea, aldatzeko eta zerbait berrira irekita egoteko hobea dela sumatzen dutelako: “giza arrantzaleak”.
2. Otoitzean hasten gara – ISILTASUNA EGITEN DUGU
Kokaeraren bila gabiltza… ez oso artega ez oso eroso. Oinpeak zoruaren arrimuan. Sorbalda zuzen.
– Eta arnasa hartzen dugu behin baino gehiagotan arnasgora sakonak eginez. Arnasketak (itotzen gaituzten) pentsamenduetatik irteten laguntzen digu eta orainaldian zentratzen gaitu. Arnasketak bizi-erritmoarekin ko-nektatzen laguntzen digu. Bizirik mantentzen gaituena da. Arnasa hartzen jarraitzen dugu eta lasaituz goaz. Gure kezketatik distantzia hartzen dugu.
– Arnasa hartzean, gure barneko gune horretara sartzen gara, non bakean aurkitzen garen, non geure burua-rekin topo egiten dugun… eta bertan bizi eta gainditzen gaituen Ongiarekin ere topo egiten dugun, gure Bizi Iturriarekin. Gure isiltasun-gunea aurkituz goaz. Arnasa hartzen jarraitzen dugu. Isiltasuna ez da zaratarik eza, egorik (nirik) eza baizik.
Testua kontenplatzera pasa baino lehen, bi jarrera hauek prestatzen ditugu: konfiantza (ni eramaten uzten diot Jaunari, Bere eskuetan jartzen naizela) eta jarduna edo dedikazioa.
3. IKUSI EGITEN DUGU, ENTZUN, TESTUA DASTATU. NI PRESENTE EGITEN NAIZ -ESZERAra itzultzen naiz. IKUSI, ENTZUN, DASTATU…
OHARRA: Eten-puntuak gelditzeko eta behatzeko (gustatzeko eta sentitzeko) lekua izan daitezela.
Kontenplazioa hasten dut, aurrean banengo bezala, Judeako basamortuan Jesusengandik hurbil kokatuz, Herodesen bidegabekeriak salatzeagatik Joan profeta atxilotu dutela jakiten duenean… Joanen ikasleek jakinarazten diotenean… nola bizi duen… eta zer sentitzen duen… entzuten diot: “Nork mantenduko du piztuta herri honetako pobreen itxaropenaren garra?”… hurbil nago… Denbora hartzen dut bere egoera neureganatzeko…
Presente nago Jesus Joanen ikasle batzuekin dagoenean, eta esaten die: “Erabaki dut Joanen lekukoa hartzea… Joanek sortu zuen itxaropenari eutsi behar dio norbaitek”… eta berarekin joaten uzten dit, ondoren Galilea bere lurraldera iparralderantz doanean… zerbait berria hasi nahi duela nabaritzen dut… nola sentitzen naiz?…
Cafarnaunen kokatzen da, aintzirako portu horretan, arrain-usaina usaintzen dut… eta Joanen bataioan bere mezu berarekin aurkitu zituenak ikusten ditut hizketan: “Bihur zaitezte, Zeruetako Erreinua gertu dagoelako”… eta konturatzen dira norbaitek Joan bataiatzailearenarekin jarraitu nahi duela… eta arratsaldea beraiekin ematen dut profetaren espetxealdiaz kexatzen… Eta Jesusek dio: “Joanenarekin jarraitzeko garaia da”… gure itxaropena ez dago Maqueronteko espetxean giltzapetuta Joanekin, gure itxaropena kartzela guztien gainetik dagoen Jainkoaren Eskuetan dago…
4. JESUS ETA BIOK
Hurrengo eguneko goizean-goiz xalupa-tokira hurbiltzen naiz, eta Jesusekin ibiliz, Simonekin eta Andresekin topo egiten dugu, arrantzaleak ziren eta beren sareak garbitzen ari ziren, eta entzuten diot: “atzo hitz egin genuena Joanena bizirik dago oraindik, Jarrai nazazue, eta nik giza arrantzale egingo zaituztet “… Eta geroago, Santiagorekin eta Joanekin gauza bera gertatzen da… denek beren sareak uzten dituzte, eta jarraitzen diote… beren bizitza kausa handiago baten alde eman nahi duten persona iaio horiekin gozatzen dut… eskena dastatzen dut… denbora hartzen dut…
Eta orain Jesusek nigan finkatzen du bere begirada: “Bada garaia konturatzeko askok zaintza behar dutela, zauriak sendatzeko, haien itxaropen hautsiak berreskuratzeko… zatoz nirekin… giza arrantzale egingo zaitut… gainera ikasiko duzu pertsonen alderik gizatiarrena ukitzen, jakingo duzu haiengan bizitzaren aldeko maitasuna pizten”… eta ni liluratuta geratzen naiz konfidantzagatik… niri? Eta eskertuta eta baita gaindituta ere nago… bihotzez eskertzen diot… nire denbora hartzen dut.
Ondoren gogo biziz jarraitzen diot… gaixoen eta minduen artean barrena dabil, haien egoerak onartuz eta bizitzaren pisuak makurtutakoei beren izatean jarriz… eta haien atzetik gatozkien pertsonengan gauza bera egiteko desioa sortzen du… kutsakorra da… Eta gelditu egiten naiz eta galdetzen diot: non deitzen didazu hastera?… eta entzuten dut: “bortxatutako eta bortxakeriazko talde gazteekin… bizitzan porrot egin dutenekin… Inon ez diren onartutakoekin… zu hasi zaitez”… Eta konturatzen naiz samurtasuna eta giza senidetasuna gure esku daudela… hasi nahi dut eta egiteko gogoarekin gozatzen dut…
5. Eta otoitza bukatzen ari gara Jesusekin SOLASean.
Otoitzean bizi izandakoa jasotzen dut. Gehien iritsi edo sartu zaidana kontatzen diot, niretzat zela ematen zuena, gehien identifikatu naizen hura: testu bat, hitz bat, irudi bat… Eta zerbait eskatzen diot… edo eskerrak ematen…begirune keinuaz (eskuak elkartuz), eskerroneko keinuaz (eskuak irekiz) edo onarpen keinuaz (gurutzearen zeinua)… Eta nire tokira ari naiz itzultzen. Hankak lasaitzen ditut, eskuak irekitzen ditut, begiak zabaltzen… Horrela amaitzen dut: Aitaren eta Semearen eta Espiritu Santuaren izenean.
Amen
